Έστω ότι γεννήθηκες το 1950. Δεκαεπτά μόλις ετών έπεσες στη χούντα των συνταγματαρχών, έζησες τη βία, τις διώξεις, τις απειλές.
Το 1974 αποφοίτησες από το Πανεπιστήμιο, έβγαλες ένα ψυχοφθόρο στρατιωτικό και ξεκίνησες το δικό σου σπιτικό. 36 χρόνια μετά (το 2010) είσαι 60 χρονών. Καλώς ή κακώς η ζωή σου βρίσκεται στην κατιούσα. Έχεις παιδιά, πιθανώς και εγγόνια, μια ζωή πληρώνεις στα ασφαλιστικά σου ταμεία εισφορές και σε 5 – 10 χρόνια παίρνεις σύνταξη της πείνας (αν πάρεις). Τι συνέβη καθ' όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής σου ως φορολογούμενου;
Ας δούμε συνοπτικά τα γεγονότα.
1974: Πέφτει η Δικτατορία και έρχεται ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ελπίζεις σε μια καλύτερη εποχή από την δικτατορία και ω του θαύματος ακούς τη μαγική λέξη ΛΙΤΟΤΗΣ (για όλους τάχα).
1981: Το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει στην εξουσία σαν καταιγίδα με σύνθημα την «αλλαγή». Ο Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνει ότι παρέλαβε «Καμένη Γη».
1985: Επανέρχεται το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και νέα λέξη ακούγεται από το στόμα του Ανδρέα Παπανδρέου: Στενωπός (δεν ήταν μονότονος τουλάχιστον ο μακαρίτης). Στενωπός άρα σφίξτε το ζωνάρι, αρχίζει η λιτότητα. Σε δυο χρόνια θα … καθαρίσουμε σου υποσχόταν. Θυμάσαι το περίφημο «φως στο τούνελ»; Θυμάσαι παράλληλα τον Κοσκωτά, τα Pampers, τους Μαυράκηδες, τις υποκλοπές (Τόμπρας, κ.λ.π); Την Ιntracom;
1989: Έπεσε το ΠΑΣΟΚ εν μέσω οικονομικών σκανδάλων και ήρθε η κυβέρνηση εθνικής ενότητας με την ιστορική συμφιλίωση της αριστεράς με την δεξιά και πρωθυπουργό τον Τζανετάκη και τον Ζολώτα. Το «βρώμικο 89» όπως λένε πολλοί…
Σου λένε ότι ανακάλυψαν άδεια ταμεία και δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε μισθούς ούτε συντάξεις…
1990: Εκλογές και στην εξουσία έρχεται ο Μητσοτάκης. Δηλώνει πτώχευση της Ελλάδος και αρχίζει να πουλάει ότι βρίσκει μπροστά του. Τα τσιμέντα, τον OTE, τις άλλες ΔΕΚΟ και πάει λέγοντας. Αρχίζει η ιστορία με το ασφαλιστικό και με το νόμο Σιούφα σου βάζει χέρι στα κεκτημένα.
Πάλι υποκλοπές. Μαυρίκης, Γρυλλάκης κλπ. Πάλι Ιntracom…
Τον ρίχνει ο Σαμαράς με τον Συμπιλίδη για το θέμα διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και κατ’ επέκταση των Σκοπίων.
1993: Έρχεται πάλι ο Ανδρέας χειρουργημένος και σου λέει ότι βρίσκει πάλι άδεια ταμεία. Πάει να πει , σφίξε και άλλο το ζωνάρι. Με την επιδείνωση της αρρώστιας του, αναλαμβάνει ο Κώστας Σημίτης και σου εξαγγέλλει νέο πρόγραμμα ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ.
1996: Κ. Σημίτης, πρωθυπουργός: Σου πετάει στο κεφάλι νέες εκφράσεις. Εκσυγχρονισμός, σύγκλιση Ευρώ, ΟΝΕ, άρα … σφίξου και περίμενε μαύρε μου κάποια χρόνια ακόμη.
2000: Κ. Σημίτης: Τα πράγματα σου λέει δεν πάνε καλά. Ανακαλύπτει μαύρη τρύπα στην οικονομία. Καλά ο ίδιος ήταν πρωθυπουργός και πριν. Ποιος την έκανε τη μαύρη τρύπα; Για το ποιος θα τη βουλώσει δεν συζητάμε…
Αυτό το έργο παίχθηκε μέχρι το 2004 όπου αφού πήραν (ότι είχε ο λαός αποταμιεύσει με χρόνια δουλειάς) στο χρηματιστήριο και φάγανε τον άμπακα, καταχρέωσαν με δάνεια την χώρα για την ανάληψη των ολυμπιακών αγώνων (όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε…) και μοιραία πέσανε σαν ώριμα φρούτα.
2004: Ήρθε ο Καραμανλής ο νεότερος, φρέσκος και με όνειρα επανίδρυσης του κράτους από την σήψη και την διαφθορά.
Παρέλαβε ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ οικονομία με σωρεία σκανδάλων με υπεύθυνους και υπαίτιους. Όμως ουδείς ποτέ τιμωρήθηκε και αντ' αυτού έβαλε τον Αλογοσκούφη να μοιράζει και να χαρίζει δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες, που σακάτεψαν την κοινωνία ως νόμιμοι τοκογλύφοι, μαζί με μια κάστα οικογενειών που εδώ και χρόνια ρουφάνε το αίμα του δημοσίου. Εδώ αρχίζει ο χορός των σκανδάλων Ομόλογα, Βατοπέδια, Siemens, Κουμπάροι, sex και βία, Βαρθολομαίος, αυτοκτονίες dvd, δικηγόροι σε κατάθλιψη, της … επι χρήμασι δηλαδή εν μέσω κρίσης. Το επανίδρυση έγινε επανα - χάλασμα και ο φρέσκος έφυγε ηρωικά νύχτα!
2009: Ήρθε ο ευγενικός Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου να παραλάβει κι αυτός(!) ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Ηρθε για να χτυπήσει την διαφθορά και να φτιάξει εκ νέου το κράτος, που πλέον δεν υφίσταται. Βεβαίως προεκλογικώς έλεγε με στόμφο ότι «χρήματα υπάρχουν», ότι θα δώσει αυξήσεις, κατάλαβες ε; Τα δικά σου λεφτά, υπαλληλίσκε και μισθωτέ, εννοούσε… Οι αυξήσεις μόνο εσένα δεν αφορούσαν. Έτσι και αλλιώς ξέρεις ποιοι τα κονομάνε μονίμως…
Αυτή περίπου ήταν διαδρομή των τελευταίων 35 ετών με τα πρόσωπα αυτά πρωταγωνιστές.
Για το καλό μας
Δεν γνωρίζω πόσοι νόμοι και πόσα νομοσχέδια ψηφίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια «για το καλό μας». Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι ποτέ κανένας κλέφτης και ψεύτης δεν τιμωρήθηκε.
Έφαγαν από δρόμους, έφαγαν από πλατείες, έφαγαν από εξοπλισμούς, έφαγαν από ιδιωτικοποιήσεις, έφαγαν από τα ασφαλιστικά ταμεία, έφαγαν από το χρηματιστήριο, έφαγαν από τις κοινοτικές επιχορηγήσεις, έφαγαν από την δημόσια περιουσία, έφαγαν από τους κουμπάρους, έφαγαν από τα ομόλογα, έφαγαν από τα νοσοκομεία, έφαγαν από τα λιμάνια. Έφαγαν...έφαγαν....έφαγαν
Τριάντα τέσσερα σκάνδαλα έχουν «ελεγχθεί» από τη Βουλή στη Μεταπολίτευση. «Παραδόξως» και στις 34 περιπτώσεις, οι εξεταστικές και προανακριτικές έρευνες είχαν το ίδιο αποτέλεσμα: Οι εκάστοτε (πλειοψηφούντες) κυβερνητικοί βουλευτές αθώωσαν περήφανα τους «δικούς» τους, οι δε αντιπολιτευόμενοι (μειοψηφούντες) απεφάνθησαν την ενοχή τους. Ουδείς πολιτικός έφταιξε για τις υποκλοπές Τόμπρα (επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου), ουδείς για την πώληση της ΑΓΕΤ (επί Μητσοτάκη), ουδείς για τις αμυντικές προμήθειες (επί Σημίτη), ουδείς για τις αντίστοιχες της Ολυμπιακής (επί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) και πάει λέγοντας.
Χρεοκοπημένο μοντέλο
Επί 35 χρόνια ακούμε, από τα κόμματα εξουσίας, τα ίδια, σαν καρμπόν, λόγια:
α). Για τη διαφθορά και τα σκάνδαλα, για τη σήψη, για την «αλλαγή» και την «απαλλαγή»!!!
β). Για τη λιτότητα, την οικονομική ανάταση, τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού, για την ανεργία, τις αυξήσεις και τα τοιαύτα.
Επί 35 χρόνια κάθε κόμμα, ιδιαίτερα σε προεκλογικές περιόδους, μοίραζε υποσχέσεις και ακάλυπτες επιταγές…
Τι έδειξε η ιστορία:
Η κατάσταση από χρόνο σε χρόνο πήγαινε, και πηγαίνει, από το κακό στο χειρότερο, παρά τα πύρινα λόγια για «ανόρθωση», «εξυγίανση» και τις λοιπές «μπούρδες»…
Είναι συμπτωματική αυτή η περιοδικότητα; Τι φταίει και οι στόχοι για βελτίωση των δημοσιονομικών τελικά δεν επιτυγχάνεται, ενώ τα κρίσιμα μεγέθη εμφανίζονται κάθε φορά επιδεινωμένα;
Ευθύνεται η «φιλοσοφία» των προγραμμάτων, το οικονομικό μοντέλο, το ελληνικό σύστημα διακυβέρνησης;
Μήπως το πρόβλημα είναι ο τρόπος εφαρμογής από τα κόμματα εξουσίας;
Το γεγονός είναι ότι, στα καθ' ημάς τουλάχιστον, ένα μέλλον ευημερίας και ανάπτυξης για όλους, που περνά μέσα από ένα παρόν λιτότητας για τους πολλούς, δεν επαληθεύεται στην πράξη.
Αν συγκρίνει κάποιος τα μέτρα που εφαρμόστηκαν κατά το παρελθόν στα προηγούμενα προγράμματα λιτότητας με τα σημερινά, ουδεμία ουσιώδη διαφορά θα εντοπίσει. Όλα βασίζονται στο ιδεολόγημα ότι φταίνε οι μισθοί και οι δημόσιες δαπάνες!
Στη βάση αυτή το καλύτερο που μπορεί να προκύψει από την υλοποίηση του νέου τριετούς σταθεροποιητικού προγράμματος είναι:
α) η εξασφάλιση της συνέχισης του δανεισμού (με όλο και μεγαλύτερους τόκους) και β) η θεμελίωση νέας κρίσης (σε τρισχειρότερες συνθήκες).
Τα περί χρεοκοπίας του κράτους, σε κάθε περίπτωση, είναι παραμύθια. Δεν χρειάζεται να ' σαι προφήτης, οικονομολόγος ή πολιτικός για να τα προβλέψεις αυτά. Φτάνει ο κοινός νους για ν' αντιληφθείς ότι το υπάρχον μοντέλο είναι αδιέξοδο και χρεοκοπημένο.
Που πήγαν τα λεφτά;
ΣΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΗ ΖΩΗ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ σου έλεγαν ότι δεν υπάρχουν λεφτά, ότι κάθε χρόνο θα πληρώνεις μεγαλύτερο φόρο, ότι κάθε χρόνο τα πάντα θα ακριβαίνουν.
Ήσουν 24, τώρα είσαι 60 και σε ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗ ΖΩΗ, σαν φορολογούμενος πολίτης, σου έλεγαν ότι πρέπει να πληρώνεις περισσότερο και ότι τα λεφτά δεν φτάνουν.
Βλέπεις κάποιο πρόβλημα σε αυτή την πραγματικότητα;
Μήπως το πρόβλημα δεν είσαι εσύ αλλά αυτοί που σε κυβερνάνε;
Μήπως δεν είσαι εσύ (ο πολίτης) αυτός που κλέβει τα χρήματα;
Επί τόσα χρόνια μαζεύουν από εμάς, κάθε χρόνο και περισσότερα λεφτά.
Κάθε χρόνο μειώνουν τα έξοδα στην παιδεία και στην υγεία.
Δηλαδή κάθε χρόνο επί τόσα χρόνια τα έσοδά τους είναι και μεγαλύτερα. Και όμως κάθε χρόνο δηλώνουν ότι τα λεφτά δεν φτάνουν;
Για ποιον δεν φτάνουν; Που πάνε ή μάλλον σε ποιούς πάνε αυτά τα λεφτά;
Δεν σου πάει ο νους;
Δεν φοβάσαι ότι το ίδιο ακριβώς, ή πολλαπλά χειρότερο, με τη γενιά του 1950, που σου περιέγραψα στο ΑΛΗΘΙΝΟ παράδειγμα πιο πάνω, θα συμβεί και στα παιδιά σου;
Δεν σε πιάνει τρόμος όταν το σκέφτεσαι;
Δεν πάει άλλο
Εκατομμύρια αγανακτισμένοι Έλληνες, ανεξαρτήτως κομματικών πεποιθήσεων, έχουν στο στόμα τους μια φράση: «Δεν πάει άλλο».
Ο Ελληνικός λαός έχει κουραστεί 35 χρόνια να κάνει θυσίες, έχει κουραστεί να υποβάλλεται σε λιτότητα, να ακούει μεγάλα λόγια και στο τέλος να μένει με το «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Έχει κουραστεί από την συνεχιζόμενη οικονομική, πολιτική, εθνική, πολιτισμική «αφαίμαξη» στην οποία τον υποβάλουν τα πολιτικά τζάκια, οι δημαγωγοί και κομματικά λαμόγια που .... παραμονεύουν σαν κοράκια, έτοιμα να αρπάξουν και την τελευταία μπουκιά από το στόμα του, αφήνοντας του τις υποσχέσεις.
Tα πράγματα πλέον είναι σε οριακό σημείο και η "αιμορραγία" δεν μπορεί να συνεχιστεί. Καιρός να «αιμορραγήσουν» και οι πολιτικάντηδες καθώς και οι κάθε λογής «ακόλουθοι». Καιρός να πληρώσουν την κρίση, όσοι τη δημιούργησαν!
23/2/2010
Υ.Γ. Είναι εύκολη η λύση να λέμε (σε κάθε δυσκολία) πως φταίει ο Σημίτης, ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης, ο Αλμούνια και …ο Χατζηπετρής….
Σκέψου λίγο. Μήπως οι ένοχοι και οι φταίχτες είμαστε εμείς, που ακόμα τους ανεχόμαστε και ασχολούμαστε μαζί τους, αντί να τους …συνταξιοδοτήσουμε;
Σκέψου λίγο. Πόσες φορές έχεις μονολογήσει τα ίδια λόγια, έχεις εκστομίσει τις ίδιες βρισιές, έχεις ορκιστεί ότι είναι η τελευταία φορά, αλλά μπροστά στην κάλπη παθιάζεσαι, τα ξεχνάς όλα και το ρίχνεις «δαγκωτό» σε αυτούς που αύριο θα σε «δαγκώσουν»;
Πόσο «ξεφτίλες» και πόσο κορόΐδα (άλλη λέξη μου έρχεται), είμαστε όλοι «δικέ μου»!!!
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
ΑΣ ΗΤΑΝ Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΝΑ ΒΓΕΙ
Στίχοι: Γιάννης Κιούρκας
Μουσική: Βαγγέλης Πιτσιλαδής
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Η θάλασσα ματώθηκε
κι η ξαστεριά δακρύζει
γιατί καρδιά πληγώθηκε
χωρίς να το αξίζει.
Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει
στον ουρανό σεργιάνι,
να το ζηλεύει ο καημός,
πόνος να μην το φτάνει.
Κι αν θά ’βρει την αγάπη μου
παρέα να της κάνει.
Ας ήταν τ’ όνειρο να βγει
στον ουρανό σεργιάνι.
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Μικης Θεοδωράκης - Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Από "το τραγούδι του νεκρού αδελφού"
Δυο γιους είχες μανούλα μου
δυο δέντρα, δυο ποτάμια,
δυο κάστρα Βενετσιάνικα,
δυο δυόσμους, δυο λαχτάρες.
Ένας για την ανατολή
κι ο άλλος για τη δύση
κι εσύ στη μέση μοναχή
μιλάς, ρωτάς,τον ήλιο.
Ήλιε που βλέπεις τα βουνά,
που βλέπεις τα ποτάμια
όπου θωρείς τα πάθη μας
και τις φτωχές μανούλες.
Αν δεις τον Παύλο φώναξε
και τον Ανδρέα πες μου.
Μ' έναν καημό τ' ανάστησα
μ' έναν λυγμό τα γέννου.
Μα κείνοι παίρνουνε βουνά
διαβαίνουνε ποτάμια
ο ένας τον άλλο ψάχνουνε
για ν' αλληλοσφαγούνε.
Κι εκεί στο πιο ψηλό βουνό,
στην πιο ψηλή ραχούλα
σιμά κοντά πλαγιάζουνε
κι όνειρο ίδιο βλέπουν.
Στης μάνας τρέχουνε κι οι
δυο το νεκρικό κρεβάτι.
Μαζί τα χέρια δίνουνε της
κλείνουνε τα μάτια.
Και τα μαχαίρια μπήγουνε
βαθιά μέσα στο χώμα.
Κι απέκει ανέβλυσε νερό
να πιεις να ξεδιψάσεις.
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΕΙΡΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ…
Σκηνή απείρου κάλλους 1: Στον παραλιακό δρόμο, στον ανεξάρτητο οικισμό Μπαριστάν, ένα πολυτελές τζιπ αραγμένο στο «πεζοδρόμιο» του δημάρχου.
Ο οδηγός του απολαμβάνει τον καφέ του στην καφετερία αμέριμνος και ατάραχος. Μπροστά από το τζιπ ένα Ι.Χ. παρκαρισμένο πλαγίως. Ο οδηγός του απολάμβανε επίσης τον καφέ του στην ίδια καφετερία. Έξω στο δρόμο το χάος! Δεκάδες αυτοκίνητα στην ουρά να περιμένουν να περάσουν από τις … Συμπληγάδες, αγανακτισμένοι οδηγοί, κορναρίσματα και, πάνω στην ώρα μια κυρία προσπάθησε να παρκάρει και αυτή το αυτοκίνητό της έξω από την καφετερία, κάθετα στο δρόμο, γιατί ήθελε καφέ…
Χαμός! Παρακολουθούσα επί ώρα την προσπάθεια των οδηγών να ξεπεράσουν τα … μπλόκα, περίμενα ότι κάποιοι θα συγκινηθούν, πλην ματαίως!
Ο καφές δεν είχε τελειώσει, οι οδηγοί των, παρανόμως, παρκαρισμένων οχημάτων απολάμβαναν το τσιγάρο τους, οι εποχούμενοι προσπαθούσαν να ξεμπλοκάρουν και οι αρμόδιες (Δημοτικές, Αστυνομικές, Λιμενικές) αρχές, άφαντες!
Σκηνή απείρου κάλλους 2: Μεσημεράκι στην παραλία. Νεαρός οδηγός αφήνει το αυτοκίνητό του στον κύκλο, ακριβώς στη στροφή έτσι που να κλείνει τη μισή. Αποβιβάζεται και κατευθύνεται σε καφετερία για τη φραπεδιά του με τις τριάντα έξι ζάχαρες… Στους γύρω δρόμους τουλάχιστον δέκα άδειες θέσεις για παρκάρισμα… Στον κύκλο και στο τρίγωνο ούτε μία θέση (παράνομη) άδεια! Οι εποχούμενοι αναγκάζονται να κάνουν ελιγμούς για την αποφυγή τροχαίου… Ο νεαρός τους βλέπει μα … το τσιγάρο είναι αναμμένο και ο φραπέ στο τραπεζάκι…
Σκηνή απείρου κάλλους 3: Έξω από το εστιατόριο στο πάρκο της παραλίας. Ο δρόμος στη στροφή στενεύει απότομα, γλάστρες τον περιορίζουν έτσι κι αλλιώς και καπάκι αυτοκίνητο παρκαρισμένο δίπλα στις γλάστρες τον κάνει μονόδρομο. Απέναντι υπάρχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάποια είναι και μεγάλα…Ορατότητα στη στροφή, μηδέν! Δύο αντιθέτως κινούμενα αυτοκίνητα έρχονται «μούρη με μούρη». Στο παρά ένα αποφεύγεται η μετωπική…
Σκηνή απείρου κάλλους 4: Οδός Γολέμη. Φίλοι οδηγοί συναντιούνται στο δρόμο, οδηγώντας προς αντίθετες κατευθύνσεις. Σταματούν, ανοίγουν τα παράθυρά τους και πιάνουν τη συζήτηση… Ουρές ένθεν κακείθεν του δρόμου, κορναρίσματα και διαμαρτυρίες, πλην εις μάτην. Δεν είχε τελειώσει η κουβέντα… Εποχούμενος κατέβηκε να διαμαρτυρηθεί και… λούστηκε κάποιες βρισιές από τους μετέχοντες στη… διαλογική συζήτηση! Ευτυχώς έδωσε τόπο στην οργή…
Σκηνή απείρου κάλλους 5: Δρόμος πίσω από το περίπτερο στις Αλυκές. Δεν οδηγεί κάπου μα εξυπηρετεί κάποιες θέσεις για παρκάρισμα και βεβαίως όσους έχουν σκάφη αραγμένα στο μικρό λιμάνι.
Ένα μικρό Ι.Χ. προσπαθεί να περάσει μετά από δυνατή βροχή. Οι τεράστιες λακκούβες δεν είναι ορατές και ο οδηγός αμέριμνος προχωρά ώσπου… ξαφνιασμένος καταλαβαίνει ότι το αυτοκίνητό του είναι μέχρι τη μέση στο νερό!
Σκηνή απείρου κάλλους 6: Κόμβος στις Αλυκές. Μποτιλιάρισμα. Ποιος έχει προτεραιότητα; Πέντε διαφορετικοί δρόμοι οδηγούν στον κόμβο. Ένα πούλμαν θέλει να στρίψει μα παρκαρισμένα αυτοκίνητα το εμποδίζουν. Πονηροί οδηγοί χώνονται στην κυκλική πορεία και προσπαθούν να εφαρμόσουν τον παλαιό Κ.Ο.Κ, απαιτώντας προτεραιότητα. Οι ξένοι οδηγοί θεωρούν ότι, όντας στην κυκλική πορεία, έχουν προτεραιότητα, έτσι ξέρουν από τις χώρες τους… Ο δρόμος για το ΚΤΕΛ έχει STOP αλλά μεγάλος και διπλός όπως είναι, δεν πονηρεύει τους οδηγούς να σταματήσουν…ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ!
Σκηνή απείρου κάλλους 7: Parking, ο Θεός να το κάνει, στις Αλυκές. Για σαμάρια και λακκούβες μιλάμε όχι για επίπεδο χώρο.
Ποια είναι η είσοδος; Ποια η έξοδος; Όπου βρει ο καθένας παρκάρει και όπως τον βολεύει. Σιγά μη και υπολογίσει πως θα μπει και πως θα βγει ο άλλος! Βλέπεις ξαφνικά ένα άδειο «parking» και καταμεσής της εισόδου αυτοκίνητα παρκαρισμένα… Άσε που υπάρχουν τόσα παλιά αυτοκίνητα που θαρρείς πως είναι νεκροταφείο αυτοκινήτων… Θετικό το γεγονός ότι – επιτέλους – ο εργολάβος σταμάτησε να το χρησιμοποιεί σαν υπαίθρια αποθήκη!
Σκηνή απείρου κάλλους 8: Πολυτελές parking μπροστά στον ΑΒ Βασιλόπουλο. Άδειο από αυτοκίνητα, γεμάτο παλιοσίδερα που τοποθετούν εκεί οι Ρομά. Καταυλισμός πάει να πει. Δεν έχω τίποτα με τους Ρομά, ίσα – ίσα έχω γράψει αρκετές φορές για αυτούς μα αδελφέ μου για ένα πανάκριβο parking μιλάμε, ας χρησιμοποιείται για το σκοπό που κατασκευάστηκε!
Σκηνή απείρου κάλλους 9: Στην οδό Ξενοφώντος Γρηγόρη. Βγαίνεις από τον Άγιο Μηνά και ανύποπτος προχωράς προς τον κόμβο. Δεν ξέρεις από Λευκάδα, δεν φαντάζεσαι ότι ο δρόμος στενεύει, δεν βλέπεις σήμανση, δεν πονηρεύεσαι και … προχωράς. Ένα αυτοκίνητο βγαίνει από το Βερόπουλο. Κάνεις ελιγμό αριστερά και έρχεσαι φάτσα με το απέναντι αυτοκίνητο…Μπαμ!
Σκηνή απείρου κάλλους 10: Δρόμος στη Λυγιά. Νύχτα. Οδηγείς και τα απέναντι φώτα σε τυφλώνουν. Πας σιγά και ευθεία και ξαφνικά… βρίσκεσαι πάνω στο μεσαίο διάζωμα με σπασμένη τη ζάντα… Στον ίδιο δρόμο, μπορείς να φανταστείς δεκάδες παρόμοιες σκηνές, με παρανόμως παρκαρισμένα αυτοκίνητα, με ασθενοφόρα που δεν χωρούν να περάσουν, με πυροσβεστκά, με, με …, υπομονή καλοκαίρι έρχεται…
Παρατηρήσεις
Οι παραπάνω σκηνές, είναι ενδεικτικές μιας αναγκαστικής διαδρομής, που θα ακολουθήσει ο επισκέπτης του νησιού, και αφορά στα πρώτα μόλις χιλιόμετρα! Αφορούν λοιπόν στη «βιτρίνα» μας!
1. Γιατί παίρνουμε αποφάσεις που δεν υλοποιούνται; Γιατί κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους ότι τάχα, ως αρχές του τόπου, είμαστε αποφασισμένοι να σταματήσουμε το κακό, να βάλουμε μια τάξη στα πράγματα, να περιορίσουμε την αυθαιρεσία;
2. Είναι γνωστό ότι πάσχουμε από έλλειψη παιδείας σε τούτο τον τόπο. Είναι χαρακτηριστικό της ράτσας μας, να μην μπαίνουμε σε καλούπια, να λειτουργούμε στο «άρπα κόλλα», να μας εξιτάρει ο όποιος περιορισμός, να δείχνουμε τη «μαγκιά» μας με μικρές, πλην επικίνδυνες, παρανομίες, να βροντοφωνάζουμε το γνωστό «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε»;
3. Το «ρουσφέτι» είναι στο αίμα μας, έτσι μας έμαθαν οι κυβερνώντες για δεκαετίες. Στην αρχή ήταν ο «μπάρμπας από την Κορώνη» που καθάριζε, μετά ήρθαν οι παράνομες, και με μέσον, επιδοτήσεις που τρώγαμε από τους «κουτόφραγκους», ο «δικός μας» που κρατάει «πόστο» και θα μας βοηθήσει, μπολιαστήκαμε σε αυτή τη νοοτροπία και άντε μετά να συνηθίσουμε να λειτουργούμε αλλιώς… Παίρνουμε κλήσεις που σβήνονται στο άψε – σβήσε, τρώμε πρόστιμα «κατόπιν εορτής», έτσι για τα μάτια του κόσμου, κ.λ.π., ωραία που ζούμε στη «Μπανανία»!
4. Η «λαμογιά» τείνει να επικρατήσει παντού. (Με τον όρο δεν εννοώ το οικονομικό μόνο μέρος. Είναι σαφές ότι αφορά και στο «επιδειξιακό» ή το «μακροπρόθεσμα ωφέλιμο», για τη ζωή μας, κομμάτι της υπόθεσης). Κάνουμε μελέτες για μεγάλα έργα που στην πορεία αναθεωρούνται ως ανεφάρμοστες, «ράβε ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει», δηλαδή, αδιαφορούμε για τις μικρές, πλην σημαντικές, παρεμβάσεις, γιατί δεν «δείχνουν από μακριά» ή δεν έχουν όφελος, παίρνουμε αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις, γιατί πρέπει να τους εξυπηρετήσουμε όλους, βρυχώμαστε «ως λέοντες» στην αρχή για εντυπωσιασμό και «ποιούμε την νήσσαν» στο τέλος, για να μην πω πως κρυβόμαστε σαν τα ποντίκια, στην πρώτη δυσκολία και στον πρώτο «έχοντα και κατέχοντα»…
5. Σε ένα νησί με μια και μοναδική είσοδο και με χιλιάδες επισκέπτες, το καλοκαίρι και τις γιορτές, η απόλυτη προτεραιότητα των Αρχών θα έπρεπε να ήταν η ποιότητα των δρόμων και μια σωστή κυκλοφοριακή μελέτη! Δυστυχώς βαδίζουμε από το κακό στο χειρότερο, σε αυτό τον τομέα. Προχειράντζα και «Άγιος ο Θεός»! Ανύπαρκτη ή παραπλανητική σηματοδότηση, απαγορευτικά που δεν εφαρμόζονται, κόμβοι ή παρεμβάσεις που δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα, ποδηλατόδρομοι εκεί που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ποδήλατα (για να δείξουμε απορροφητικότητα προφανώς), διασταυρώσεις «καρμανιόλες», δρόμοι «οργωμένα χωράφια», ασήμαντη έως αόρατη αστυνόμευση…
6. Τα διπλοπαρκαρίσματα είναι στην ημερήσια διάταξη παντού, οι όποιες αστυνομικές αρχές σε γράφουν όμως αν δεν φοράς κράνος ή ζώνη…Ποιον κοροϊδεύουμε; Αν δεν φορώ (κακώς) κράνος ή ζώνη θα «φάω», στο κάτω της γραφής, το δικό μου κεφάλι. Αν κυκλοφορώ παράνομα, αν τρέχω, αν παρκάρω παράνομα, αν κάνω «σούζες» μέρα μεσημέρι έξω από τα μπαρ, για να κάνω επίδειξη στη «γκόμενα», αν δεν υπακούω στη σήμανση, διακινδυνεύω τις ζωές άλλων! Εκεί χρειάζεται προστασία ο πολίτης, από αυτά κινδυνεύει η ζωή του, εκεί είναι που δεν υπάρχει τιμωρία!
7. Μεγάλωσα και ακόμη περιμένω, έστω ένα, αιρετό που θα αδιαφορήσει για την επανεκλογή του και θα πορευτεί χωρίς ταλαντεύσεις και υπαναχωρήσεις. Αν από την πρώτη ημέρα της θητείας σου σκέφτεσαι με ποιο τρόπο θα ξαναβγείς, το έχεις χαμένο το παιχνίδι! Λάθος! Οι πολίτες το έχουν χαμένο το παιχνίδι! Η μήπως αυτό βολεύει, τους περισσότερους, τελικά; Λυπούμαι που το γράφω μα θαρρώ πως αυτό το τελευταίο ισχύει! Δυστυχώς…
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
16/2/2010
Ο οδηγός του απολαμβάνει τον καφέ του στην καφετερία αμέριμνος και ατάραχος. Μπροστά από το τζιπ ένα Ι.Χ. παρκαρισμένο πλαγίως. Ο οδηγός του απολάμβανε επίσης τον καφέ του στην ίδια καφετερία. Έξω στο δρόμο το χάος! Δεκάδες αυτοκίνητα στην ουρά να περιμένουν να περάσουν από τις … Συμπληγάδες, αγανακτισμένοι οδηγοί, κορναρίσματα και, πάνω στην ώρα μια κυρία προσπάθησε να παρκάρει και αυτή το αυτοκίνητό της έξω από την καφετερία, κάθετα στο δρόμο, γιατί ήθελε καφέ…
Χαμός! Παρακολουθούσα επί ώρα την προσπάθεια των οδηγών να ξεπεράσουν τα … μπλόκα, περίμενα ότι κάποιοι θα συγκινηθούν, πλην ματαίως!
Ο καφές δεν είχε τελειώσει, οι οδηγοί των, παρανόμως, παρκαρισμένων οχημάτων απολάμβαναν το τσιγάρο τους, οι εποχούμενοι προσπαθούσαν να ξεμπλοκάρουν και οι αρμόδιες (Δημοτικές, Αστυνομικές, Λιμενικές) αρχές, άφαντες!
Σκηνή απείρου κάλλους 2: Μεσημεράκι στην παραλία. Νεαρός οδηγός αφήνει το αυτοκίνητό του στον κύκλο, ακριβώς στη στροφή έτσι που να κλείνει τη μισή. Αποβιβάζεται και κατευθύνεται σε καφετερία για τη φραπεδιά του με τις τριάντα έξι ζάχαρες… Στους γύρω δρόμους τουλάχιστον δέκα άδειες θέσεις για παρκάρισμα… Στον κύκλο και στο τρίγωνο ούτε μία θέση (παράνομη) άδεια! Οι εποχούμενοι αναγκάζονται να κάνουν ελιγμούς για την αποφυγή τροχαίου… Ο νεαρός τους βλέπει μα … το τσιγάρο είναι αναμμένο και ο φραπέ στο τραπεζάκι…
Σκηνή απείρου κάλλους 3: Έξω από το εστιατόριο στο πάρκο της παραλίας. Ο δρόμος στη στροφή στενεύει απότομα, γλάστρες τον περιορίζουν έτσι κι αλλιώς και καπάκι αυτοκίνητο παρκαρισμένο δίπλα στις γλάστρες τον κάνει μονόδρομο. Απέναντι υπάρχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάποια είναι και μεγάλα…Ορατότητα στη στροφή, μηδέν! Δύο αντιθέτως κινούμενα αυτοκίνητα έρχονται «μούρη με μούρη». Στο παρά ένα αποφεύγεται η μετωπική…
Σκηνή απείρου κάλλους 4: Οδός Γολέμη. Φίλοι οδηγοί συναντιούνται στο δρόμο, οδηγώντας προς αντίθετες κατευθύνσεις. Σταματούν, ανοίγουν τα παράθυρά τους και πιάνουν τη συζήτηση… Ουρές ένθεν κακείθεν του δρόμου, κορναρίσματα και διαμαρτυρίες, πλην εις μάτην. Δεν είχε τελειώσει η κουβέντα… Εποχούμενος κατέβηκε να διαμαρτυρηθεί και… λούστηκε κάποιες βρισιές από τους μετέχοντες στη… διαλογική συζήτηση! Ευτυχώς έδωσε τόπο στην οργή…
Σκηνή απείρου κάλλους 5: Δρόμος πίσω από το περίπτερο στις Αλυκές. Δεν οδηγεί κάπου μα εξυπηρετεί κάποιες θέσεις για παρκάρισμα και βεβαίως όσους έχουν σκάφη αραγμένα στο μικρό λιμάνι.
Ένα μικρό Ι.Χ. προσπαθεί να περάσει μετά από δυνατή βροχή. Οι τεράστιες λακκούβες δεν είναι ορατές και ο οδηγός αμέριμνος προχωρά ώσπου… ξαφνιασμένος καταλαβαίνει ότι το αυτοκίνητό του είναι μέχρι τη μέση στο νερό!
Σκηνή απείρου κάλλους 6: Κόμβος στις Αλυκές. Μποτιλιάρισμα. Ποιος έχει προτεραιότητα; Πέντε διαφορετικοί δρόμοι οδηγούν στον κόμβο. Ένα πούλμαν θέλει να στρίψει μα παρκαρισμένα αυτοκίνητα το εμποδίζουν. Πονηροί οδηγοί χώνονται στην κυκλική πορεία και προσπαθούν να εφαρμόσουν τον παλαιό Κ.Ο.Κ, απαιτώντας προτεραιότητα. Οι ξένοι οδηγοί θεωρούν ότι, όντας στην κυκλική πορεία, έχουν προτεραιότητα, έτσι ξέρουν από τις χώρες τους… Ο δρόμος για το ΚΤΕΛ έχει STOP αλλά μεγάλος και διπλός όπως είναι, δεν πονηρεύει τους οδηγούς να σταματήσουν…ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ!
Σκηνή απείρου κάλλους 7: Parking, ο Θεός να το κάνει, στις Αλυκές. Για σαμάρια και λακκούβες μιλάμε όχι για επίπεδο χώρο.
Ποια είναι η είσοδος; Ποια η έξοδος; Όπου βρει ο καθένας παρκάρει και όπως τον βολεύει. Σιγά μη και υπολογίσει πως θα μπει και πως θα βγει ο άλλος! Βλέπεις ξαφνικά ένα άδειο «parking» και καταμεσής της εισόδου αυτοκίνητα παρκαρισμένα… Άσε που υπάρχουν τόσα παλιά αυτοκίνητα που θαρρείς πως είναι νεκροταφείο αυτοκινήτων… Θετικό το γεγονός ότι – επιτέλους – ο εργολάβος σταμάτησε να το χρησιμοποιεί σαν υπαίθρια αποθήκη!
Σκηνή απείρου κάλλους 8: Πολυτελές parking μπροστά στον ΑΒ Βασιλόπουλο. Άδειο από αυτοκίνητα, γεμάτο παλιοσίδερα που τοποθετούν εκεί οι Ρομά. Καταυλισμός πάει να πει. Δεν έχω τίποτα με τους Ρομά, ίσα – ίσα έχω γράψει αρκετές φορές για αυτούς μα αδελφέ μου για ένα πανάκριβο parking μιλάμε, ας χρησιμοποιείται για το σκοπό που κατασκευάστηκε!
Σκηνή απείρου κάλλους 9: Στην οδό Ξενοφώντος Γρηγόρη. Βγαίνεις από τον Άγιο Μηνά και ανύποπτος προχωράς προς τον κόμβο. Δεν ξέρεις από Λευκάδα, δεν φαντάζεσαι ότι ο δρόμος στενεύει, δεν βλέπεις σήμανση, δεν πονηρεύεσαι και … προχωράς. Ένα αυτοκίνητο βγαίνει από το Βερόπουλο. Κάνεις ελιγμό αριστερά και έρχεσαι φάτσα με το απέναντι αυτοκίνητο…Μπαμ!
Σκηνή απείρου κάλλους 10: Δρόμος στη Λυγιά. Νύχτα. Οδηγείς και τα απέναντι φώτα σε τυφλώνουν. Πας σιγά και ευθεία και ξαφνικά… βρίσκεσαι πάνω στο μεσαίο διάζωμα με σπασμένη τη ζάντα… Στον ίδιο δρόμο, μπορείς να φανταστείς δεκάδες παρόμοιες σκηνές, με παρανόμως παρκαρισμένα αυτοκίνητα, με ασθενοφόρα που δεν χωρούν να περάσουν, με πυροσβεστκά, με, με …, υπομονή καλοκαίρι έρχεται…
Παρατηρήσεις
Οι παραπάνω σκηνές, είναι ενδεικτικές μιας αναγκαστικής διαδρομής, που θα ακολουθήσει ο επισκέπτης του νησιού, και αφορά στα πρώτα μόλις χιλιόμετρα! Αφορούν λοιπόν στη «βιτρίνα» μας!
1. Γιατί παίρνουμε αποφάσεις που δεν υλοποιούνται; Γιατί κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους ότι τάχα, ως αρχές του τόπου, είμαστε αποφασισμένοι να σταματήσουμε το κακό, να βάλουμε μια τάξη στα πράγματα, να περιορίσουμε την αυθαιρεσία;
2. Είναι γνωστό ότι πάσχουμε από έλλειψη παιδείας σε τούτο τον τόπο. Είναι χαρακτηριστικό της ράτσας μας, να μην μπαίνουμε σε καλούπια, να λειτουργούμε στο «άρπα κόλλα», να μας εξιτάρει ο όποιος περιορισμός, να δείχνουμε τη «μαγκιά» μας με μικρές, πλην επικίνδυνες, παρανομίες, να βροντοφωνάζουμε το γνωστό «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε»;
3. Το «ρουσφέτι» είναι στο αίμα μας, έτσι μας έμαθαν οι κυβερνώντες για δεκαετίες. Στην αρχή ήταν ο «μπάρμπας από την Κορώνη» που καθάριζε, μετά ήρθαν οι παράνομες, και με μέσον, επιδοτήσεις που τρώγαμε από τους «κουτόφραγκους», ο «δικός μας» που κρατάει «πόστο» και θα μας βοηθήσει, μπολιαστήκαμε σε αυτή τη νοοτροπία και άντε μετά να συνηθίσουμε να λειτουργούμε αλλιώς… Παίρνουμε κλήσεις που σβήνονται στο άψε – σβήσε, τρώμε πρόστιμα «κατόπιν εορτής», έτσι για τα μάτια του κόσμου, κ.λ.π., ωραία που ζούμε στη «Μπανανία»!
4. Η «λαμογιά» τείνει να επικρατήσει παντού. (Με τον όρο δεν εννοώ το οικονομικό μόνο μέρος. Είναι σαφές ότι αφορά και στο «επιδειξιακό» ή το «μακροπρόθεσμα ωφέλιμο», για τη ζωή μας, κομμάτι της υπόθεσης). Κάνουμε μελέτες για μεγάλα έργα που στην πορεία αναθεωρούνται ως ανεφάρμοστες, «ράβε ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει», δηλαδή, αδιαφορούμε για τις μικρές, πλην σημαντικές, παρεμβάσεις, γιατί δεν «δείχνουν από μακριά» ή δεν έχουν όφελος, παίρνουμε αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις, γιατί πρέπει να τους εξυπηρετήσουμε όλους, βρυχώμαστε «ως λέοντες» στην αρχή για εντυπωσιασμό και «ποιούμε την νήσσαν» στο τέλος, για να μην πω πως κρυβόμαστε σαν τα ποντίκια, στην πρώτη δυσκολία και στον πρώτο «έχοντα και κατέχοντα»…
5. Σε ένα νησί με μια και μοναδική είσοδο και με χιλιάδες επισκέπτες, το καλοκαίρι και τις γιορτές, η απόλυτη προτεραιότητα των Αρχών θα έπρεπε να ήταν η ποιότητα των δρόμων και μια σωστή κυκλοφοριακή μελέτη! Δυστυχώς βαδίζουμε από το κακό στο χειρότερο, σε αυτό τον τομέα. Προχειράντζα και «Άγιος ο Θεός»! Ανύπαρκτη ή παραπλανητική σηματοδότηση, απαγορευτικά που δεν εφαρμόζονται, κόμβοι ή παρεμβάσεις που δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα, ποδηλατόδρομοι εκεί που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ποδήλατα (για να δείξουμε απορροφητικότητα προφανώς), διασταυρώσεις «καρμανιόλες», δρόμοι «οργωμένα χωράφια», ασήμαντη έως αόρατη αστυνόμευση…
6. Τα διπλοπαρκαρίσματα είναι στην ημερήσια διάταξη παντού, οι όποιες αστυνομικές αρχές σε γράφουν όμως αν δεν φοράς κράνος ή ζώνη…Ποιον κοροϊδεύουμε; Αν δεν φορώ (κακώς) κράνος ή ζώνη θα «φάω», στο κάτω της γραφής, το δικό μου κεφάλι. Αν κυκλοφορώ παράνομα, αν τρέχω, αν παρκάρω παράνομα, αν κάνω «σούζες» μέρα μεσημέρι έξω από τα μπαρ, για να κάνω επίδειξη στη «γκόμενα», αν δεν υπακούω στη σήμανση, διακινδυνεύω τις ζωές άλλων! Εκεί χρειάζεται προστασία ο πολίτης, από αυτά κινδυνεύει η ζωή του, εκεί είναι που δεν υπάρχει τιμωρία!
7. Μεγάλωσα και ακόμη περιμένω, έστω ένα, αιρετό που θα αδιαφορήσει για την επανεκλογή του και θα πορευτεί χωρίς ταλαντεύσεις και υπαναχωρήσεις. Αν από την πρώτη ημέρα της θητείας σου σκέφτεσαι με ποιο τρόπο θα ξαναβγείς, το έχεις χαμένο το παιχνίδι! Λάθος! Οι πολίτες το έχουν χαμένο το παιχνίδι! Η μήπως αυτό βολεύει, τους περισσότερους, τελικά; Λυπούμαι που το γράφω μα θαρρώ πως αυτό το τελευταίο ισχύει! Δυστυχώς…
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
16/2/2010
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ.
Dr. Dennis Shields, Professor, Department of Developmental and Molecular Biology.
Το www.apodimos.com έλαβε ένα E mail από τον Dr. Dennis Shields από την ηλεκτρονική του διεύθυνση johnnyben@in.gr και αφορούσε ένα Ποίημα και τον λόγο που γράφτηκε. Δεν γνωρίζουμε ούτε τον άνθρωπο ούτε τους σκοπούς του αλλά μας άγγισε το ποίημα που μας έστειλε .
Αυτό το ποίημα γράφτηκε από ένα κοριτσάκι που πεθαίνει πάσχοντας από καρκίνο και είναι σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Οι γιατροί του δίνουν μόνο άλλους 6 μήνες ζωής. Και είναι το πιο κάτω.
SLOW DANCE
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ;
ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα;
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα;
Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι;»
Ακούς την απάντηση;
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι
αγκαλιά με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές
που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου;
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο»
και μέσα στην βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του;
Έχασες επαφή Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει
επειδή ποτέ δεν είχες τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο
και να πεις «γεια!» Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα .
Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου
χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.
Όταν όλο ανησυχείς και βιάζεσαι,
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες.…..
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι' αυτό χαλάρωσε. Άκου την μουσική
Πριν τελειώσει το τραγούδι.
Dr. Dennis Shields, Professor, Department of Developmental and Molecular Biology.
Το www.apodimos.com έλαβε ένα E mail από τον Dr. Dennis Shields από την ηλεκτρονική του διεύθυνση johnnyben@in.gr και αφορούσε ένα Ποίημα και τον λόγο που γράφτηκε. Δεν γνωρίζουμε ούτε τον άνθρωπο ούτε τους σκοπούς του αλλά μας άγγισε το ποίημα που μας έστειλε .
Αυτό το ποίημα γράφτηκε από ένα κοριτσάκι που πεθαίνει πάσχοντας από καρκίνο και είναι σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Οι γιατροί του δίνουν μόνο άλλους 6 μήνες ζωής. Και είναι το πιο κάτω.
SLOW DANCE
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ;
ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα;
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα;
Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι;»
Ακούς την απάντηση;
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι
αγκαλιά με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές
που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου;
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο»
και μέσα στην βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του;
Έχασες επαφή Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει
επειδή ποτέ δεν είχες τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο
και να πεις «γεια!» Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα .
Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου
χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.
Όταν όλο ανησυχείς και βιάζεσαι,
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες.…..
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι' αυτό χαλάρωσε. Άκου την μουσική
Πριν τελειώσει το τραγούδι.
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Αντώνης Κατινάρης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μακάρι νά 'χα δυο καρδιές
μες στην ζωή την ψεύτρα
η μια να λειώνει στις φωτιές
κι άλλη νά 'ναι πέτρα
Μες την ζωή μου τη πεζή
και τη βασανισμένη
τι να σου κάνει μια καρδιά
κι αυτή σακατεμένη
Μακάρι να 'χα δυο καρδιές
η μια για να πονάει
κι όταν την πνίγουν οι καημοί
η άλλη να γλεντάει
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
ΤΡΙΩΔΙΟ ΚΑΙ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
ΑΠΟΚΡΙΑ
Αποκριά ετυμολογικά (εκκλησιαστικά) σημαίνει μακριά από το κρέας. Είναι η περίοδος προετοιμασίας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής, για βιώσει το Θείο Πάθος και την ανάσταση του Χριστού..
Περιλαμβάνει τις τρεις εβδομάδες πριν από την Μεγάλη Σαρακοστή, που μας ανοίγει το Τριώδιο. Η περίοδος αυτή προσδιορίζεται από τις Κυριακές του «Τελώνου και Φαρισαίου», του «Ασώτου», των «Απόκρεω» και της «Τυρινής». Η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινά από την Καθαρά Δευτέρα.
Προέλευση
Η περίοδος αυτή συνδυάζεται με το έθιμο του «Καρνάβαλου» που είναι η θεότητα της Αποκριάς. Είναι έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας, του «μασκαρέματος».
Για την προέλευσή του υπάρχουν πολλές εκδοχές: Από τα Σατουρνάλια ή τα Λουπερκάλια των Ρωμαίων. Ίσως και από την μεταφορά των Καλανδών, πάλι, των Ρωμαίων από την αρχή του έτους στην αρχή της Άνοιξης. Αλλά, είναι πιθανόν, και από τη συγχώνευση εθίμων που υφίστανται από την αρχαιότητα και έχουν σχέση με την αναγέννηση της φύσης.
Από όπου, όμως κι αν προέρχονται, το βέβαιο είναι ότι γιορτάζονταν και βιώνονταν δυναμικά από το λαό μας.
Σε όλες σχεδόν τις περιοχές της πατρίδας μας γιορτάζονταν οι Αποκριές με τον ίδιο τρόπο, με μικρές διαφορές ή παραλλαγές από περιοχή σε περιοχή.
Τριώδιο
Η λέξη Τριώδιο αποτελείται από τις λέξεις «τρία» και «ωδή» .
Ο όρος οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί από τους Κανόνες Ακολουθιών που περιέχονται σε αυτό έχουν μόνο τρεις ωδές: την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε μία από τις πέντε πρώτες.
Τριώδιο είναι το βιβλίο της Εκκλησιαστικής Ακολουθίας των ύμνων που ψάλλονται από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου , μέχρι και του Μ. Σαββάτου. Με την εμφάνιση και τον βαθμιαίο καταρτισμό του σαρανταήμερου της νηστείας προ του Πάσχα, ακολούθησε και η ανάγκη της δημιουργίας σχετικής ασματικής ποίησης και της συλλογής της σε ένα βιβλίο. Έτσι δημιουργήθηκε το εκκλησιαστικό βιβλίο Τριώδιο, το οποίο αρχικά περιείχε τρεις ωδές. Περιλαμβάνει ιερά ποιήματα από τον 5ο ως τον 15ο αιώνα. Το πρώτο έντυπο του Τριωδίου εξεδόθη στην ελληνική γλώσσα το 1522 μ.Χ.
Οι υμνογραφίες αυτές, είναι από τις πιο κατανυκτικές ολοκλήρου του λειτουργικού χρόνου που έγραψαν μεγάλοι ποιητές της Ορθοδοξίας.
Σαρακοστή
Η λέξη Σαρακοστή προέρχεται από τον εκκλησιαστικό όρο Τεσσαρακοστή και σημαίνει νηστεία σαράντα ημερών πριν από το Πάσχα.
«Παλιότερα η νηστεία άρχιζε από την Τετάρτη της Α΄ Εβδομάδας κι όχι από τη σημερινή Καθαρή Δευτέρα, οπότε είχαμε 6 εβδομάδες Χ 7 = 42, μείον 2 = 40 ημέρες, χωρίς να λογαριάζεται η Εβδομάδα των Παθών».(Λουκάτος 1995α: 13)
Σιγά-σιγά όμως η λέξη έχασε την αποκλειστική της σύνδεση με το Πάσχα και έφτασε να σημαίνει κάθε νηστεία πριν από μεγάλη γιορτή. Διατηρεί όμως την επωνυμία Τρανή, γιατί σε παλιότερες εποχές τουλάχιστον ήταν η μεγαλύτερη και η αυστηρότερη απʼ όλες
Νηστεία
Η νηστεία, είναι η εκούσια αποχή από συγκεκριμένα είδη τροφών και υπάρχει στα έθιμα όλων των λαών του πλανήτη, κυρίως βασιζόμενη σε θρησκευτικές επιταγές. Από την αρχαία Αίγυπτο και τους αρχαίους ασιατικούς πολιτισμούς ως τους αρχαίους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Εβραίους, τους Χριστιανούς και τους Μωαμεθανούς, η νηστεία σήμαινε πίστη και ελπίδα για εξαγνισμό.
Ο μόνος λαός στον κόσμο που δεν κάνει νηστεία, γιατί θεωρεί ότι η ψυχή γίνεται πιο ισχυρή με το καλό φαγοπότι, είναι οι Πάρσοι (Πέρσες πυρολάτρες), που πρεσβεύουν τη θρησκεία του Ζωροάστρη.
Στη χώρα μας η νηστεία είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένη λόγω της Ορθόδοξης Εκκλησίας και είναι συνδεδεμένη με «κάθαρση» της ψυχής. Οι ξένοι, μάλιστα, θεωρούν τη νηστεία μας ως αναπόσπαστο κομμάτι της Μεσογειακής δίαιτας, μιας αποτοξινωτικής διατροφής που υπόσχεται μακροζωία.
Από επιστημονικής πλευράς, η νηστεία αποτελεί όντως κάθαρση του οργανισμού και πρόκειται για μια σαφώς μελετημένη πράξη. Οι μέρες της νηστείας στην Ορθοδοξία ανέρχονται σε 182:
► Η Μεγάλη Σαρακοστή με τη Μεγάλη Εβδομάδα (40 + 7 μέρες),
► Η προ των Χριστουγέννων νηστεία (40 μέρες - ξεκινά 15 Νοεμβρίου),
► Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων (7 μέρες περίπου - από την Κυριακή των Αγίων Πάντων μέχρι τη γιορτή των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στις 29 Ιουνίου),
► Η νηστεία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (από 1 ως 15 Αυγούστου),
► Η νηστεία της 29ης Αυγούστου (για τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Βαπτιστή),
► Η νηστεία της 14ης Σεπτεμβρίου (για την ύψωση του Τιμίου Σταυρού),
► Η παραμονή των Θεοφανείων (στις 5 Ιανουαρίου)
► Όλες οι Τετάρτες και όλες οι Παρασκευές του χρόνου.
Αν το καλοσκεφτεί κάποιος το 182 είναι το μισό του χρόνου, οπότε η Εκκλησία προτείνει να τρώμε μία μέρα κρέας και γαλακτοκομικά και μία όχι, γεγονός ιδιαίτερα ωφέλιμο για την υγεία μας, αφού στο ίδιο συμπέρασμα έχουν καταλήξει εκατοντάδες μελέτες του τομέα της διατροφολογίας. Επομένως, γίνεται φανερό πως ο Χριστιανισμός αφομοίωσε άλλη μια γνώση της εποχής του, για να τη μεταφέρει στους αιώνες ακόμη κι έτσι.
Νηστεία και υγεία
Στην ιατρική, η νηστεία έχει 2 χρησιμότητες. Στην πρακτική πλευρά, νηστεία επιβάλλεται στον ασθενή, όταν θα πρέπει να υποβληθεί σε αναισθησία (για την αποφυγή επιπλοκών) ή σε χειρουργείο του εντέρου / στομάχου. Μερικές ώρες νηστεία συνιστάται και πριν από συγκεκριμένες αιματολογικές εξετάσεις, όπως αυτές της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων, αλλά και πριν την αιμοδοσία.
Από λειτουργική σκοπιά, η νηστεία χρησιμοποιήθηκε από τις αρχές του 20ού αιώνα για ιατρικούς σκοπούς. Οι περίφημες δίαιτες αποτοξίνωσης (detox diets) έγιναν must και θεωρείται ότι ανεβάζουν κατά 20 χρόνια το προσδόκιμο ζωής, απομακρύνοντάς τον νηστεύοντα από αρρώστιες που έχουν να κάνουν με το ζάχαρο και τα λίπη (καρδιά, εγκεφαλικά). Οι ίδιες δίαιτες φαίνεται πως πλεονεκτούν έναντι των άλλων, γιατί μειώνουν επιπλέον και τα σημάδια της γήρανσης!
Στη νηστεία δεν τρώμε κρέας, οπότε η χοληστερίνη μας (κακή χοληστερόλη LDL) και το ουρικό οξύ θα πέσουν. Ενδεικτικά, σε 40 μέρες νηστείας η χοληστερίνη πέφτει 40-50 mg/dL. Θα πει κάποιος: «αφού δεν τρώω κρέας θα πέσει ο σίδηρός μου, κι εγώ έχω πρόβλημα με το σίδηρό μου». Υπάρχει απάντηση. Τα θαλασσινά, τα όσπρια και τα δημητριακά σε συνδυασμό με τα φρούτα που έχουν βιταμίνη C αυξάνουν την απορρόφηση του σιδήρου.
Η νηστεία σε συνδυασμό με τη μειωμένη εκ των πραγμάτων λήψη τροφής και τη λήψη αντιοξειδωτικών ουσιών μπορεί να ωφελήσει σημαντικά τον οργανισμό.
Οι τελευταίες μελέτες έδειξαν ότι άνθρωποι που κάνουν νηστεία σε τακτά χρονικά διαστήματα (περίπου τα μισά που λέει η Εκκλησία μας) ζούνε πολύ περισσότερο από τους υπολοίπους και αποφεύγουν ασθένειες που έχουν να κάνουν με την αθηροσκλήρωση, το ζάχαρο, την πίεση και τις διάφορες φλεγμονές (τα αντιοξειδωτικά θωρακίζουν από αυτές) . Οι ίδιες μελέτες δείχνουν πως 6 μέρες αυστηρής νηστείας ανά τρίμηνο είναι ευεργετικές.
Αποχή από το κρασί και … απεργία πείνας
Για την αποχή από το κρασί οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το ρήμα νήφω. Εξ ου και τα ονόματα δύο εκ των Οικουμενικών Πατριαρχών (Νήφων Α' και Β'). Το ρήμα διατηρείται ως τις μέρες μας με το επίθετο νηφάλιος!
Η απεργία πείνας ως μέσο πίεσης υπάρχει από το 750 π.Χ. - όταν ο Bharata πήγε στον εξόριστο Rama να του ζητήσει να επιστρέψει στο βασίλειό του και μην έχοντας άλλο επιχείρημα αναγκάστηκε να τον εκβιάσει κάνοντας απεργία πείνας. Οι ερημίτες της Ρωσίας που επιδίδονται σε εξαντλητικές νηστείες ονομάζονται poustinikia (ενικός: ο poustinik - το μέρος poustinia). Δεν θέλω σχόλια…
Η Κυρά Σαρακοστή
Η Σαρακοστή περνά αργά γι’ αυτούς που νηστεύουν , ιδίως τις τελευταίες μέρες. Έτσι, επειδή παλιά δεν είχαν τα σημερινά ημερολόγια για να μετρούν το πέρασμα της νηστείας, έφτιαχναν ένα μετρητάρι. Έπαιρναν δηλαδή ένα χαρτί και ζωγράφιζαν τη Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, την κυρά – Σαρακοστή. Δεν της έβαζαν στόμα γιατί αντιπροσώπευε τη νηστεία. Τα χέρια της ήταν σταυρωμένα από τις πολλές προσευχές. Και είχε εφτά πόδια, ένα για κάθε βδομάδα της Σαρακοστής. Με το ψαλίδι κόβανε την κυρά Σαρακοστή και την κρεμούσαν στον τοίχο. Κάθε Σάββατο της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το κόβανε το Μεγάλο Σάββατο.
Στη Χίο το έβαζαν μέσα σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε πίστευαν πως θα ήταν καλότυχος. Αλλού την έκαναν και πάνινη την "κυρά Σαρακοστή" τους και τη γέμιζαν με πούπουλα. Στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν 7 φτερά κότας, το έδεναν στο ταβάνι και κρεμόταν όλη τη Σαρακοστή. Κάθε βδομάδα έβγαζαν και ένα φτερό. Ο «κουκουράς», έτσι το έλεγαν, ήταν ο φόβος των παιδιών.
Ανέκδοτο
Δυο φιλενάδες αποφασίζουν να κάνουν νηστεία τη Σαρακοστή. «Να κάνουμε νηστεία και από το σεξ» λέει η μία, συμφωνεί και η άλλη. Σε μία εβδομάδα συναντιούνται...αλλά η δεύτερη είναι αγκαζέ με δύο ναύτες.
- Μωρή δεν είπαμε να κάνουμε νηστεία από το σεξ; αγανακτεί η πρώτη.
- Μα αυτά είναι θαλασσινά !!! Δεν πιάνονται!
9/2/2010
Υ.Γ. Τα τελευταία πολλά χρόνια κάνω αυστηρή αποτοξίνωση (ούτε θαλασσινά) κάθε Σαρακοστή. Οφείλω να ομολογήσω ότι με έχει βοηθήσει πολύ, από απόψεως υγείας. Δυστυχώς αδυνατώ να την κάνω άλλη περίοδο…
Στοιχεία πήρα από την ιστοσελίδα my-greece.blogspot.com
Αποκριά ετυμολογικά (εκκλησιαστικά) σημαίνει μακριά από το κρέας. Είναι η περίοδος προετοιμασίας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής, για βιώσει το Θείο Πάθος και την ανάσταση του Χριστού..
Περιλαμβάνει τις τρεις εβδομάδες πριν από την Μεγάλη Σαρακοστή, που μας ανοίγει το Τριώδιο. Η περίοδος αυτή προσδιορίζεται από τις Κυριακές του «Τελώνου και Φαρισαίου», του «Ασώτου», των «Απόκρεω» και της «Τυρινής». Η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινά από την Καθαρά Δευτέρα.
Προέλευση
Η περίοδος αυτή συνδυάζεται με το έθιμο του «Καρνάβαλου» που είναι η θεότητα της Αποκριάς. Είναι έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας, του «μασκαρέματος».
Για την προέλευσή του υπάρχουν πολλές εκδοχές: Από τα Σατουρνάλια ή τα Λουπερκάλια των Ρωμαίων. Ίσως και από την μεταφορά των Καλανδών, πάλι, των Ρωμαίων από την αρχή του έτους στην αρχή της Άνοιξης. Αλλά, είναι πιθανόν, και από τη συγχώνευση εθίμων που υφίστανται από την αρχαιότητα και έχουν σχέση με την αναγέννηση της φύσης.
Από όπου, όμως κι αν προέρχονται, το βέβαιο είναι ότι γιορτάζονταν και βιώνονταν δυναμικά από το λαό μας.
Σε όλες σχεδόν τις περιοχές της πατρίδας μας γιορτάζονταν οι Αποκριές με τον ίδιο τρόπο, με μικρές διαφορές ή παραλλαγές από περιοχή σε περιοχή.
Τριώδιο
Η λέξη Τριώδιο αποτελείται από τις λέξεις «τρία» και «ωδή» .
Ο όρος οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί από τους Κανόνες Ακολουθιών που περιέχονται σε αυτό έχουν μόνο τρεις ωδές: την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε μία από τις πέντε πρώτες.
Τριώδιο είναι το βιβλίο της Εκκλησιαστικής Ακολουθίας των ύμνων που ψάλλονται από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου , μέχρι και του Μ. Σαββάτου. Με την εμφάνιση και τον βαθμιαίο καταρτισμό του σαρανταήμερου της νηστείας προ του Πάσχα, ακολούθησε και η ανάγκη της δημιουργίας σχετικής ασματικής ποίησης και της συλλογής της σε ένα βιβλίο. Έτσι δημιουργήθηκε το εκκλησιαστικό βιβλίο Τριώδιο, το οποίο αρχικά περιείχε τρεις ωδές. Περιλαμβάνει ιερά ποιήματα από τον 5ο ως τον 15ο αιώνα. Το πρώτο έντυπο του Τριωδίου εξεδόθη στην ελληνική γλώσσα το 1522 μ.Χ.
Οι υμνογραφίες αυτές, είναι από τις πιο κατανυκτικές ολοκλήρου του λειτουργικού χρόνου που έγραψαν μεγάλοι ποιητές της Ορθοδοξίας.
Σαρακοστή
Η λέξη Σαρακοστή προέρχεται από τον εκκλησιαστικό όρο Τεσσαρακοστή και σημαίνει νηστεία σαράντα ημερών πριν από το Πάσχα.
«Παλιότερα η νηστεία άρχιζε από την Τετάρτη της Α΄ Εβδομάδας κι όχι από τη σημερινή Καθαρή Δευτέρα, οπότε είχαμε 6 εβδομάδες Χ 7 = 42, μείον 2 = 40 ημέρες, χωρίς να λογαριάζεται η Εβδομάδα των Παθών».(Λουκάτος 1995α: 13)
Σιγά-σιγά όμως η λέξη έχασε την αποκλειστική της σύνδεση με το Πάσχα και έφτασε να σημαίνει κάθε νηστεία πριν από μεγάλη γιορτή. Διατηρεί όμως την επωνυμία Τρανή, γιατί σε παλιότερες εποχές τουλάχιστον ήταν η μεγαλύτερη και η αυστηρότερη απʼ όλες
Νηστεία
Η νηστεία, είναι η εκούσια αποχή από συγκεκριμένα είδη τροφών και υπάρχει στα έθιμα όλων των λαών του πλανήτη, κυρίως βασιζόμενη σε θρησκευτικές επιταγές. Από την αρχαία Αίγυπτο και τους αρχαίους ασιατικούς πολιτισμούς ως τους αρχαίους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Εβραίους, τους Χριστιανούς και τους Μωαμεθανούς, η νηστεία σήμαινε πίστη και ελπίδα για εξαγνισμό.
Ο μόνος λαός στον κόσμο που δεν κάνει νηστεία, γιατί θεωρεί ότι η ψυχή γίνεται πιο ισχυρή με το καλό φαγοπότι, είναι οι Πάρσοι (Πέρσες πυρολάτρες), που πρεσβεύουν τη θρησκεία του Ζωροάστρη.
Στη χώρα μας η νηστεία είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένη λόγω της Ορθόδοξης Εκκλησίας και είναι συνδεδεμένη με «κάθαρση» της ψυχής. Οι ξένοι, μάλιστα, θεωρούν τη νηστεία μας ως αναπόσπαστο κομμάτι της Μεσογειακής δίαιτας, μιας αποτοξινωτικής διατροφής που υπόσχεται μακροζωία.
Από επιστημονικής πλευράς, η νηστεία αποτελεί όντως κάθαρση του οργανισμού και πρόκειται για μια σαφώς μελετημένη πράξη. Οι μέρες της νηστείας στην Ορθοδοξία ανέρχονται σε 182:
► Η Μεγάλη Σαρακοστή με τη Μεγάλη Εβδομάδα (40 + 7 μέρες),
► Η προ των Χριστουγέννων νηστεία (40 μέρες - ξεκινά 15 Νοεμβρίου),
► Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων (7 μέρες περίπου - από την Κυριακή των Αγίων Πάντων μέχρι τη γιορτή των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στις 29 Ιουνίου),
► Η νηστεία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (από 1 ως 15 Αυγούστου),
► Η νηστεία της 29ης Αυγούστου (για τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Βαπτιστή),
► Η νηστεία της 14ης Σεπτεμβρίου (για την ύψωση του Τιμίου Σταυρού),
► Η παραμονή των Θεοφανείων (στις 5 Ιανουαρίου)
► Όλες οι Τετάρτες και όλες οι Παρασκευές του χρόνου.
Αν το καλοσκεφτεί κάποιος το 182 είναι το μισό του χρόνου, οπότε η Εκκλησία προτείνει να τρώμε μία μέρα κρέας και γαλακτοκομικά και μία όχι, γεγονός ιδιαίτερα ωφέλιμο για την υγεία μας, αφού στο ίδιο συμπέρασμα έχουν καταλήξει εκατοντάδες μελέτες του τομέα της διατροφολογίας. Επομένως, γίνεται φανερό πως ο Χριστιανισμός αφομοίωσε άλλη μια γνώση της εποχής του, για να τη μεταφέρει στους αιώνες ακόμη κι έτσι.
Νηστεία και υγεία
Στην ιατρική, η νηστεία έχει 2 χρησιμότητες. Στην πρακτική πλευρά, νηστεία επιβάλλεται στον ασθενή, όταν θα πρέπει να υποβληθεί σε αναισθησία (για την αποφυγή επιπλοκών) ή σε χειρουργείο του εντέρου / στομάχου. Μερικές ώρες νηστεία συνιστάται και πριν από συγκεκριμένες αιματολογικές εξετάσεις, όπως αυτές της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων, αλλά και πριν την αιμοδοσία.
Από λειτουργική σκοπιά, η νηστεία χρησιμοποιήθηκε από τις αρχές του 20ού αιώνα για ιατρικούς σκοπούς. Οι περίφημες δίαιτες αποτοξίνωσης (detox diets) έγιναν must και θεωρείται ότι ανεβάζουν κατά 20 χρόνια το προσδόκιμο ζωής, απομακρύνοντάς τον νηστεύοντα από αρρώστιες που έχουν να κάνουν με το ζάχαρο και τα λίπη (καρδιά, εγκεφαλικά). Οι ίδιες δίαιτες φαίνεται πως πλεονεκτούν έναντι των άλλων, γιατί μειώνουν επιπλέον και τα σημάδια της γήρανσης!
Στη νηστεία δεν τρώμε κρέας, οπότε η χοληστερίνη μας (κακή χοληστερόλη LDL) και το ουρικό οξύ θα πέσουν. Ενδεικτικά, σε 40 μέρες νηστείας η χοληστερίνη πέφτει 40-50 mg/dL. Θα πει κάποιος: «αφού δεν τρώω κρέας θα πέσει ο σίδηρός μου, κι εγώ έχω πρόβλημα με το σίδηρό μου». Υπάρχει απάντηση. Τα θαλασσινά, τα όσπρια και τα δημητριακά σε συνδυασμό με τα φρούτα που έχουν βιταμίνη C αυξάνουν την απορρόφηση του σιδήρου.
Η νηστεία σε συνδυασμό με τη μειωμένη εκ των πραγμάτων λήψη τροφής και τη λήψη αντιοξειδωτικών ουσιών μπορεί να ωφελήσει σημαντικά τον οργανισμό.
Οι τελευταίες μελέτες έδειξαν ότι άνθρωποι που κάνουν νηστεία σε τακτά χρονικά διαστήματα (περίπου τα μισά που λέει η Εκκλησία μας) ζούνε πολύ περισσότερο από τους υπολοίπους και αποφεύγουν ασθένειες που έχουν να κάνουν με την αθηροσκλήρωση, το ζάχαρο, την πίεση και τις διάφορες φλεγμονές (τα αντιοξειδωτικά θωρακίζουν από αυτές) . Οι ίδιες μελέτες δείχνουν πως 6 μέρες αυστηρής νηστείας ανά τρίμηνο είναι ευεργετικές.
Αποχή από το κρασί και … απεργία πείνας
Για την αποχή από το κρασί οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το ρήμα νήφω. Εξ ου και τα ονόματα δύο εκ των Οικουμενικών Πατριαρχών (Νήφων Α' και Β'). Το ρήμα διατηρείται ως τις μέρες μας με το επίθετο νηφάλιος!
Η απεργία πείνας ως μέσο πίεσης υπάρχει από το 750 π.Χ. - όταν ο Bharata πήγε στον εξόριστο Rama να του ζητήσει να επιστρέψει στο βασίλειό του και μην έχοντας άλλο επιχείρημα αναγκάστηκε να τον εκβιάσει κάνοντας απεργία πείνας. Οι ερημίτες της Ρωσίας που επιδίδονται σε εξαντλητικές νηστείες ονομάζονται poustinikia (ενικός: ο poustinik - το μέρος poustinia). Δεν θέλω σχόλια…
Η Κυρά Σαρακοστή
Η Σαρακοστή περνά αργά γι’ αυτούς που νηστεύουν , ιδίως τις τελευταίες μέρες. Έτσι, επειδή παλιά δεν είχαν τα σημερινά ημερολόγια για να μετρούν το πέρασμα της νηστείας, έφτιαχναν ένα μετρητάρι. Έπαιρναν δηλαδή ένα χαρτί και ζωγράφιζαν τη Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, την κυρά – Σαρακοστή. Δεν της έβαζαν στόμα γιατί αντιπροσώπευε τη νηστεία. Τα χέρια της ήταν σταυρωμένα από τις πολλές προσευχές. Και είχε εφτά πόδια, ένα για κάθε βδομάδα της Σαρακοστής. Με το ψαλίδι κόβανε την κυρά Σαρακοστή και την κρεμούσαν στον τοίχο. Κάθε Σάββατο της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το κόβανε το Μεγάλο Σάββατο.
Στη Χίο το έβαζαν μέσα σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε πίστευαν πως θα ήταν καλότυχος. Αλλού την έκαναν και πάνινη την "κυρά Σαρακοστή" τους και τη γέμιζαν με πούπουλα. Στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν 7 φτερά κότας, το έδεναν στο ταβάνι και κρεμόταν όλη τη Σαρακοστή. Κάθε βδομάδα έβγαζαν και ένα φτερό. Ο «κουκουράς», έτσι το έλεγαν, ήταν ο φόβος των παιδιών.
Ανέκδοτο
Δυο φιλενάδες αποφασίζουν να κάνουν νηστεία τη Σαρακοστή. «Να κάνουμε νηστεία και από το σεξ» λέει η μία, συμφωνεί και η άλλη. Σε μία εβδομάδα συναντιούνται...αλλά η δεύτερη είναι αγκαζέ με δύο ναύτες.
- Μωρή δεν είπαμε να κάνουμε νηστεία από το σεξ; αγανακτεί η πρώτη.
- Μα αυτά είναι θαλασσινά !!! Δεν πιάνονται!
9/2/2010
Υ.Γ. Τα τελευταία πολλά χρόνια κάνω αυστηρή αποτοξίνωση (ούτε θαλασσινά) κάθε Σαρακοστή. Οφείλω να ομολογήσω ότι με έχει βοηθήσει πολύ, από απόψεως υγείας. Δυστυχώς αδυνατώ να την κάνω άλλη περίοδο…
Στοιχεία πήρα από την ιστοσελίδα my-greece.blogspot.com
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ
ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ...
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μοιρολόι της βροχής
βράδυ Κυριακής,
πού πηγαίνεις μοναχός
ούτε πόρτα να μπεις,
πέτρα να σταθείς
κι όπου πας, χλωμό παιδί,
ο καημός σου στη γωνιά
σε καρτερεί.
Παλικάρι χλωμό
μες στο καπηλειό
απομείναμε οι δυο μας,
ο καημός σου βραχνάς
πάψε να πονάς
η ζωή γοργά περνά
δυο κρασιά, δυο στεναγμοί
κι έχε γεια.
Παλικάρι χλωμό
σ' ηύρανε νεκρό
στο παλιό σταυροδρόμι,
μοιρολόι η βροχή
μαύρα π' αντηχεί
στο καλό, χλωμό παιδί,
σαν τη μάγισσα
σε πήρε η Κυριακή.
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗ
Μεγάλη αναταραχή έχει προκληθεί τελευταίως στην κοινωνία με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, με τις εξαγγελίες της για το ασφαλιστικό και με τη θέση της στο ζήτημα των αγροτών.
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κατάστασης της οικονομίας, συνιστούν μια πρωτόγνωρη επίθεση στο εισόδημα, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Επιπλέον έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, περιορίζουν τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, αλλά κυρίως οδηγούν σε όξυνση της κρίσης, μείωση της παραγωγικότητας, αύξηση της ανεργίας και συνεπώς σε αύξηση των ελλειμμάτων, δηλαδή στα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θεωρητικά επεδίωκαν.
Μεγάλοι κλάδοι εργαζομένων, με την τελευταία εξαγγελία περί περικοπής των επιδομάτων στο Δημόσιο από 5 μέχρι 15 %, ανάλογα με το ύψος του επιδόματος, βλέπουν εντελώς ξαφνικά το εισόδημά τους να μειώνεται κατά 500 – 700 ευρώ το μήνα.
Είναι η πρώτη θαρρώ φορά, αν εξαιρέσει κανείς την κατοχή, που μια κυβέρνηση προχωρά σε περικοπές μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.
Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Η χώρα μας χρησιμοποιείται σαν πειραματόζωο από τις διεθνείς αγορές και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης για να περάσουν τα πιο σκληρά μέτρα. Να περάσουν από μια «σοσιαλιστική» κυβέρνηση, που διεκδικεί το βραβείο ασυνέπειας προεκλογικών δεσμεύσεων και μετεκλογικής πολιτικής.
Στόχος είναι η μείωση πλέον του μεσαίου εισοδήματος και γενικότερα η περαιτέρω μείωση του εργατικού κόστους.
Τα περί ελλειμμάτων είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Ελλείμματα υπάρχουν, όπως και σε όλες τις άλλες χώρες, τα μέτρα όμως που προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση θα οδηγήσουν τελικά σε αύξηση των, αλλά κυρίως σε μεγάλη ύφεση και φτώχεια. Η μείωση των μισθών σημαίνει μείωση της αγοραστικής δύναμης, μείωση της παραγωγικότητας, αύξηση της ανεργίας. Η ανεργία φέρνει ελλείμματα.
ΕΠΙΘΕΣΗ
Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει ενορχηστρωμένη επίθεση, συνεπικουρούμενη από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, εναντίον ολόκληρων κλάδων υπαλλήλων, η οποία στόχο έχει να τους μειώσει στα μάτια της κοινής γνώμης. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρείται ο μισθός των 2000 ευρώ υπέρογκος και όσοι υπάλληλοι παίρνουν τέτοιο μισθό, λες και τον έκλεψαν, μιάσματα, εκμεταλλευτές, κηφήνες, διεφθαρμένοι, καταστροφείς της ελληνικής οικονομίας, βάλτε να έχετε.
Όμως…
► Ο κύριος Προβόπουλος, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, εισηγητής της περικοπής των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, για το 2008 δήλωσε έσοδα 4.051.899,00 ευρώ, εκ των οποίων φορολογητέα το 5% περίπου και το 95% αφορολόγητα! Είναι αδύνατον να δεχτεί κανείς ότι ένα στέλεχος της τράπεζας της Ελλάδος, έστω και ο πρόεδρος, αμείβετε με ποσό ίσο με το επίδομα 8.000 ανέργων!
► Την ίδια ώρα βεβαίως δεκάδες επιτηδευματίες ζουν από τον ΦΠΑ που δεν αποδίδουν, από τις αποδείξεις που δεν κόβουν, από τις χαριστικές ρυθμίσεις, από τους χαμηλούς συντελεστές φορολόγησης, ιδίως οι εταιρίες, από υπερτιμολογήσεις και υποτιμολογήσεις, από επιδοτήσεις αναπτυξιακών νόμων οι οποίοι μόνο ανάπτυξη δε κάνουν, από την επιστροφή ΦΠΑ, από την εισφοροδιαφυγή – νόμιμη και παράνομη, η οποία, σε συνδυασμό με την μαύρη ανασφάλιστη εργασία, έχει γίνει εθνικό σπορ για τις επιχειρήσεις, από, από…
Έχουμε φτάσει στο σημείο επιτηδευματίες να παίρνουν επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης όχι γιατί πραγματικά το αξίζουν αλλά γιατί κάνοντας αστεία φορολογική δήλωση εμφανίζονται ως φτωχοί, που χρειάζονται την αρωγή του κράτους για να ζήσουν. Οι ίδιοι προφανώς και παίρνουν επίδομα ενοικίου για το παιδί τους που σπουδάζει και καμαρώνουν που δεν τους πιάνει κανείς…
► Κάποια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων στη χώρα, χρόνια τώρα συγκεντρώνουν με την ανοχή του κράτους τον πλούτο του τόπου. Κάποιοι ζουν πλουσιοπάροχα χωρίς να πληρώνουν τους φόρους που αντιστοιχούν στα εισοδήματά τους, κάποιοι άλλοι με εταιρίες μαϊμούδες ή όχι, με το κόλπο των off shore και τη μη φορολόγησή τους καταφέρνουν να κλέβουν πλούτο και να στερούν από το κράτος έσοδα από τη φορολόγηση.
Μεγαλοεκδότες, φαρμακοβιομήχανοι, πολυεθνικές, μεγαλοεργολάβοι, μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι κλπ., , όπως φαίνεται, απολαμβάνουν φορολογικής ασυλίας.
► Οι τράπεζες, που ενισχύθηκαν για να ξεπεράσουν την κρίση και να δώσουν ρευστότητα στην αγορά με 28 δις είδαν τα έσοδά τους να αυξάνονται κατά 30 % τον περασμένο χρόνο και ούτε κουβέντα για φορολόγηση ή επιστροφή των δανεικών παρά το γεγονός ότι ούτε ρευστότητα στην αγορά προσέφεραν, ούτε δάνεισαν αυτούς που πραγματικά είχαν ανάγκη. Τα golden boys τα τάισαν καλά όμως… Στο ΙΚΑ χρωστάνε εκατομμύρια ευρώ και κανείς δεν τα απαιτεί. Αν χρωστούσε ψίχουλα ένας φτωχός όμως…
► Κάποιοι πολιτικοί κατάφεραν τα τελευταία χρόνια να μπλεχθούν σε σκάνδαλα δισεκατομμυρίων, κάποιες πολιτικές αφαίμαξαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τα έφεραν στο χείλος της χρεωκοπίας, Αντιμετωπίζουμε όλοι ένα πολιτικό σύστημα «ρεμούλας» «σκανδάλων» «συμβούλων» «εραστών» «μιζών» «προμηθειών» που προωθεί ως αξία το «βόλεμα» «τα μαύρα» «το ρουσφέτι» «την αναξιοκρατία» το «θάνατός σου η ζωή μου».
Ζούμε σε μια παρατεταμένη περίοδο φιλελευθερισμού και επιβολής του μεγάλου κεφαλαίου στις πλάτες των αδύνατων, ζούμε το τέλος της ιστορίας ή μήπως την αρχή της;
ΟΙ «ΦΤΑΙΧΤΕΣ»
Κατά τα άλλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι με τους «υπέρογκους» μισθούς τους και τα «εξωπραγματικά» τους επιδόματα.
Η κυβέρνηση έλυσε το γόρδιο δεσμό της οικονομικής κρίσης. Περικοπή των επιδομάτων. Το δυστύχημα είναι ότι πολλοί πολίτες χειροκροτούν το μέτρο γιατί δεν ξέρουν την πραγματική κατάσταση. Δεν ξέρουν ότι πτυχιούχος υπάλληλος με 25 χρόνια υπηρεσίας έχει βασικό μισθό 1400 – 1500 ευρώ και ότι οι κυβερνήσεις για να μην κάνουν αυξήσεις στους βασικούς μισθούς, που σημαίνει ότι τα ποσά θα είχαν αντίκτυπο και στη σύνταξη, ασκούσαν την πολιτική των επιδομάτων. Δεν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχουν περίεργα επιδόματα. Όλα αυτά είναι στην ουσία μισθός.
Ας σκεφτούν επιτέλους κάποιοι τι σημαίνει μια ωραία πρωία να τους πουν ότι τα έσοδά τους μειώνονται κατά 600 ευρώ. Ας σκεφτούν ότι μισθός σημαίνει κάτι τουλάχιστον σταθερό προς τα κάτω, άρα ο μισθωτός κάνει τα ανοίγματά του και τον οικογενειακό του προγραμματισμό ανάλογα με αυτόν. Παίρνει δάνεια για να φτιάξει το σπίτι του, για να αγοράσει ένα αυτοκίνητο, σπουδάζει τα παιδιά του, εν πάσει περιπτώσει πορεύεται με αυτά που θεωρεί ότι έχει κατά πως του φτάνουν.
Τώρα; Του λένε ότι θα του κόψουν το ένα τρίτο του μισθού του έτσι ξερά, έτσι απροειδοποίητα, έτσι χωρίς αιδώ γιατί έχει λέει ανάγκη το κράτος.
Μα καλά. Οι μισθωτοί κατάντησαν έτσι το κράτος; Οι μισθωτοί έκαναν τις καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων πολλών χρόνων, οι μισθωτοί έσπρωξαν το κράτος να ζει με δανεικά κοροϊδεύοντας με ψεύτικα νούμερα τους «κουτόφραγκους»;
Η περικοπή σε τέτοιο μέγεθος των επιδομάτων θα φέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις στην κοινωνία και πρέπει να το καταλάβουν καλά όλοι. Ο πλούσιος αγοράζει από το Κολωνάκι, τη Ιταλία ή την Αγγλία, ο φτωχός από τις φτηνές αγορές, τα καλάθια και τους Κινέζους και ο υπάλληλος συντηρεί τους μέσους επιτηδευματίες. Τώρα, υποχρεωμένος να περικόψει μεγάλο μέρος των εξόδων του, θα ντύνεται λιγότερο, θα διασκεδάζει με φειδώ, θα ξεχάσει τις διακοπές, το καινούργιο αυτοκίνητο, τα ταξίδια, ακόμη και τις φραπεδιές στα παραλιακά μαγαζιά γιατί στοιχίζουν και τα παιδιά θέλουν λεφτά να σπουδάσουν…
ΑΙΜΑ
Οι «δακρύβρεχτες επικλήσεις» περί αποδοχής της οικονομικής και βιολογικής εξόντωσης των εργαζομένων για την «σωτηρία της πτωχής πατρίδος» (πλην με αυξανόμενους πλουσίους και φοροδιαφεύγοντες ) σίγουρα δεν αποσκοπούν σε αυτό που ισχυρίζονται.
Η βαθύτερη σκοπιμότητα συμπυκνώνεται στην απάντηση του Υπ. Οικονομικών προς τις Ομοσπονδίες των εργαζομένων σε αυτό:
«Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΑΙΜΑ»
Δηλαδή το αίμα των εργαζομένων, τις κατακτήσεις τους. Θέλουν τις πενιχρές αποδοχές τους πενιχρότερες, εξαφάνιση των ήδη «φαγωμένων» αποθεματικών των ταμείων τους, κατάργηση των ασφαλιστικών και κοινωνικών παροχών τους, καταστρατήγηση του ωραρίου τους, τους θέλει αποκλειστικούς αιμοδότες του κρατικού προϋπολογισμού.
Ο στόχος δεν είναι η αντιμετώπιση της κρίσης, δεν είναι οικονομικός και προσωρινός, είναι πολιτικός.
Οι εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, φτωχοί, υποταγμένοι, μοιρολάτρες, βυθισμένοι σε εργασιακό μεσαίωνα.
Οι εργαζόμενοι να είναι μονίμως ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του Προκρούστη!
Βεβαίως την τελευταία λέξη θα την πουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Με τους αγώνες τους που θα είναι σκληροί.
Το αίμα που ζητούν οι αγορές θα είναι τελικά το δικό τους και όχι των εργαζομένων.
Στο κάτω της γραφής ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΣΟΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ!
2/2/2010
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κατάστασης της οικονομίας, συνιστούν μια πρωτόγνωρη επίθεση στο εισόδημα, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Επιπλέον έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, περιορίζουν τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, αλλά κυρίως οδηγούν σε όξυνση της κρίσης, μείωση της παραγωγικότητας, αύξηση της ανεργίας και συνεπώς σε αύξηση των ελλειμμάτων, δηλαδή στα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θεωρητικά επεδίωκαν.
Μεγάλοι κλάδοι εργαζομένων, με την τελευταία εξαγγελία περί περικοπής των επιδομάτων στο Δημόσιο από 5 μέχρι 15 %, ανάλογα με το ύψος του επιδόματος, βλέπουν εντελώς ξαφνικά το εισόδημά τους να μειώνεται κατά 500 – 700 ευρώ το μήνα.
Είναι η πρώτη θαρρώ φορά, αν εξαιρέσει κανείς την κατοχή, που μια κυβέρνηση προχωρά σε περικοπές μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.
Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Η χώρα μας χρησιμοποιείται σαν πειραματόζωο από τις διεθνείς αγορές και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης για να περάσουν τα πιο σκληρά μέτρα. Να περάσουν από μια «σοσιαλιστική» κυβέρνηση, που διεκδικεί το βραβείο ασυνέπειας προεκλογικών δεσμεύσεων και μετεκλογικής πολιτικής.
Στόχος είναι η μείωση πλέον του μεσαίου εισοδήματος και γενικότερα η περαιτέρω μείωση του εργατικού κόστους.
Τα περί ελλειμμάτων είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Ελλείμματα υπάρχουν, όπως και σε όλες τις άλλες χώρες, τα μέτρα όμως που προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση θα οδηγήσουν τελικά σε αύξηση των, αλλά κυρίως σε μεγάλη ύφεση και φτώχεια. Η μείωση των μισθών σημαίνει μείωση της αγοραστικής δύναμης, μείωση της παραγωγικότητας, αύξηση της ανεργίας. Η ανεργία φέρνει ελλείμματα.
ΕΠΙΘΕΣΗ
Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει ενορχηστρωμένη επίθεση, συνεπικουρούμενη από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, εναντίον ολόκληρων κλάδων υπαλλήλων, η οποία στόχο έχει να τους μειώσει στα μάτια της κοινής γνώμης. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρείται ο μισθός των 2000 ευρώ υπέρογκος και όσοι υπάλληλοι παίρνουν τέτοιο μισθό, λες και τον έκλεψαν, μιάσματα, εκμεταλλευτές, κηφήνες, διεφθαρμένοι, καταστροφείς της ελληνικής οικονομίας, βάλτε να έχετε.
Όμως…
► Ο κύριος Προβόπουλος, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, εισηγητής της περικοπής των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, για το 2008 δήλωσε έσοδα 4.051.899,00 ευρώ, εκ των οποίων φορολογητέα το 5% περίπου και το 95% αφορολόγητα! Είναι αδύνατον να δεχτεί κανείς ότι ένα στέλεχος της τράπεζας της Ελλάδος, έστω και ο πρόεδρος, αμείβετε με ποσό ίσο με το επίδομα 8.000 ανέργων!
► Την ίδια ώρα βεβαίως δεκάδες επιτηδευματίες ζουν από τον ΦΠΑ που δεν αποδίδουν, από τις αποδείξεις που δεν κόβουν, από τις χαριστικές ρυθμίσεις, από τους χαμηλούς συντελεστές φορολόγησης, ιδίως οι εταιρίες, από υπερτιμολογήσεις και υποτιμολογήσεις, από επιδοτήσεις αναπτυξιακών νόμων οι οποίοι μόνο ανάπτυξη δε κάνουν, από την επιστροφή ΦΠΑ, από την εισφοροδιαφυγή – νόμιμη και παράνομη, η οποία, σε συνδυασμό με την μαύρη ανασφάλιστη εργασία, έχει γίνει εθνικό σπορ για τις επιχειρήσεις, από, από…
Έχουμε φτάσει στο σημείο επιτηδευματίες να παίρνουν επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης όχι γιατί πραγματικά το αξίζουν αλλά γιατί κάνοντας αστεία φορολογική δήλωση εμφανίζονται ως φτωχοί, που χρειάζονται την αρωγή του κράτους για να ζήσουν. Οι ίδιοι προφανώς και παίρνουν επίδομα ενοικίου για το παιδί τους που σπουδάζει και καμαρώνουν που δεν τους πιάνει κανείς…
► Κάποια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων στη χώρα, χρόνια τώρα συγκεντρώνουν με την ανοχή του κράτους τον πλούτο του τόπου. Κάποιοι ζουν πλουσιοπάροχα χωρίς να πληρώνουν τους φόρους που αντιστοιχούν στα εισοδήματά τους, κάποιοι άλλοι με εταιρίες μαϊμούδες ή όχι, με το κόλπο των off shore και τη μη φορολόγησή τους καταφέρνουν να κλέβουν πλούτο και να στερούν από το κράτος έσοδα από τη φορολόγηση.
Μεγαλοεκδότες, φαρμακοβιομήχανοι, πολυεθνικές, μεγαλοεργολάβοι, μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι κλπ., , όπως φαίνεται, απολαμβάνουν φορολογικής ασυλίας.
► Οι τράπεζες, που ενισχύθηκαν για να ξεπεράσουν την κρίση και να δώσουν ρευστότητα στην αγορά με 28 δις είδαν τα έσοδά τους να αυξάνονται κατά 30 % τον περασμένο χρόνο και ούτε κουβέντα για φορολόγηση ή επιστροφή των δανεικών παρά το γεγονός ότι ούτε ρευστότητα στην αγορά προσέφεραν, ούτε δάνεισαν αυτούς που πραγματικά είχαν ανάγκη. Τα golden boys τα τάισαν καλά όμως… Στο ΙΚΑ χρωστάνε εκατομμύρια ευρώ και κανείς δεν τα απαιτεί. Αν χρωστούσε ψίχουλα ένας φτωχός όμως…
► Κάποιοι πολιτικοί κατάφεραν τα τελευταία χρόνια να μπλεχθούν σε σκάνδαλα δισεκατομμυρίων, κάποιες πολιτικές αφαίμαξαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τα έφεραν στο χείλος της χρεωκοπίας, Αντιμετωπίζουμε όλοι ένα πολιτικό σύστημα «ρεμούλας» «σκανδάλων» «συμβούλων» «εραστών» «μιζών» «προμηθειών» που προωθεί ως αξία το «βόλεμα» «τα μαύρα» «το ρουσφέτι» «την αναξιοκρατία» το «θάνατός σου η ζωή μου».
Ζούμε σε μια παρατεταμένη περίοδο φιλελευθερισμού και επιβολής του μεγάλου κεφαλαίου στις πλάτες των αδύνατων, ζούμε το τέλος της ιστορίας ή μήπως την αρχή της;
ΟΙ «ΦΤΑΙΧΤΕΣ»
Κατά τα άλλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι με τους «υπέρογκους» μισθούς τους και τα «εξωπραγματικά» τους επιδόματα.
Η κυβέρνηση έλυσε το γόρδιο δεσμό της οικονομικής κρίσης. Περικοπή των επιδομάτων. Το δυστύχημα είναι ότι πολλοί πολίτες χειροκροτούν το μέτρο γιατί δεν ξέρουν την πραγματική κατάσταση. Δεν ξέρουν ότι πτυχιούχος υπάλληλος με 25 χρόνια υπηρεσίας έχει βασικό μισθό 1400 – 1500 ευρώ και ότι οι κυβερνήσεις για να μην κάνουν αυξήσεις στους βασικούς μισθούς, που σημαίνει ότι τα ποσά θα είχαν αντίκτυπο και στη σύνταξη, ασκούσαν την πολιτική των επιδομάτων. Δεν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχουν περίεργα επιδόματα. Όλα αυτά είναι στην ουσία μισθός.
Ας σκεφτούν επιτέλους κάποιοι τι σημαίνει μια ωραία πρωία να τους πουν ότι τα έσοδά τους μειώνονται κατά 600 ευρώ. Ας σκεφτούν ότι μισθός σημαίνει κάτι τουλάχιστον σταθερό προς τα κάτω, άρα ο μισθωτός κάνει τα ανοίγματά του και τον οικογενειακό του προγραμματισμό ανάλογα με αυτόν. Παίρνει δάνεια για να φτιάξει το σπίτι του, για να αγοράσει ένα αυτοκίνητο, σπουδάζει τα παιδιά του, εν πάσει περιπτώσει πορεύεται με αυτά που θεωρεί ότι έχει κατά πως του φτάνουν.
Τώρα; Του λένε ότι θα του κόψουν το ένα τρίτο του μισθού του έτσι ξερά, έτσι απροειδοποίητα, έτσι χωρίς αιδώ γιατί έχει λέει ανάγκη το κράτος.
Μα καλά. Οι μισθωτοί κατάντησαν έτσι το κράτος; Οι μισθωτοί έκαναν τις καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων πολλών χρόνων, οι μισθωτοί έσπρωξαν το κράτος να ζει με δανεικά κοροϊδεύοντας με ψεύτικα νούμερα τους «κουτόφραγκους»;
Η περικοπή σε τέτοιο μέγεθος των επιδομάτων θα φέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις στην κοινωνία και πρέπει να το καταλάβουν καλά όλοι. Ο πλούσιος αγοράζει από το Κολωνάκι, τη Ιταλία ή την Αγγλία, ο φτωχός από τις φτηνές αγορές, τα καλάθια και τους Κινέζους και ο υπάλληλος συντηρεί τους μέσους επιτηδευματίες. Τώρα, υποχρεωμένος να περικόψει μεγάλο μέρος των εξόδων του, θα ντύνεται λιγότερο, θα διασκεδάζει με φειδώ, θα ξεχάσει τις διακοπές, το καινούργιο αυτοκίνητο, τα ταξίδια, ακόμη και τις φραπεδιές στα παραλιακά μαγαζιά γιατί στοιχίζουν και τα παιδιά θέλουν λεφτά να σπουδάσουν…
ΑΙΜΑ
Οι «δακρύβρεχτες επικλήσεις» περί αποδοχής της οικονομικής και βιολογικής εξόντωσης των εργαζομένων για την «σωτηρία της πτωχής πατρίδος» (πλην με αυξανόμενους πλουσίους και φοροδιαφεύγοντες ) σίγουρα δεν αποσκοπούν σε αυτό που ισχυρίζονται.
Η βαθύτερη σκοπιμότητα συμπυκνώνεται στην απάντηση του Υπ. Οικονομικών προς τις Ομοσπονδίες των εργαζομένων σε αυτό:
«Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΑΙΜΑ»
Δηλαδή το αίμα των εργαζομένων, τις κατακτήσεις τους. Θέλουν τις πενιχρές αποδοχές τους πενιχρότερες, εξαφάνιση των ήδη «φαγωμένων» αποθεματικών των ταμείων τους, κατάργηση των ασφαλιστικών και κοινωνικών παροχών τους, καταστρατήγηση του ωραρίου τους, τους θέλει αποκλειστικούς αιμοδότες του κρατικού προϋπολογισμού.
Ο στόχος δεν είναι η αντιμετώπιση της κρίσης, δεν είναι οικονομικός και προσωρινός, είναι πολιτικός.
Οι εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, φτωχοί, υποταγμένοι, μοιρολάτρες, βυθισμένοι σε εργασιακό μεσαίωνα.
Οι εργαζόμενοι να είναι μονίμως ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του Προκρούστη!
Βεβαίως την τελευταία λέξη θα την πουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Με τους αγώνες τους που θα είναι σκληροί.
Το αίμα που ζητούν οι αγορές θα είναι τελικά το δικό τους και όχι των εργαζομένων.
Στο κάτω της γραφής ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΣΟΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ!
2/2/2010
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
Ιατρικοί Μύθοι
Έψαχνα κάτι στο διαδίκτυο και βρέθηκα στο my- greece.blogspot.com. Το blog επιμελείται ένας γιατρός, δεν ξέρω το όνομά του, παρουσιάζει όμως ενδιαφέρον. Έτσι, αν και άλλο θέμα είχα στο μυαλό μου και για αυτό έψαχνα, θα σας παρουσιάσω κάποιους ιατρικούς «μύθους», που βρήκα σε αυτό το Blog, γιατί μου φαίνονται λογικοί και τεκμηριωμένοι.
Κάποια κομμάτια είναι πιστά αντίγραφα, κάποια άλλα έχουν παρεμβάσεις (λεκτικές δεδομένου ότι ο γιατρός είναι, διακιολογημένα, «αθυρόστομος») και κάποια είναι «κοπτοραπτική». Σε κάθε περίπτωση, δεν είμαι σε θέση να αποδείξω την αλήθεια τους γι’ αυτό, πριν τα υιοθετήσετε «πίστευε και ερεύνα». Ρωτήστε το γιατρό σας πάει να πει…
Μαγεία
Η ιστορία μας είναι γεμάτη με μύθους και από αυτήν δε θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να έλειπαν οι μάγισσες. Ως γνωστόν γιατροί στην αρχαιότητα ήταν οι «μάγοι» ή έτσι αποκαλούσαν τους πρακτικούς θεραπευτές. Στον ελλαδικό χώρο, ωστόσο, το στοιχείο αυτό δεν ήταν ιδιαιτέρως έντονο. Η προσπάθεια κατανόησης της φύσης (μας) ήταν αυτή που έκανε τον πολιτισμό μας να ξεπεράσει τις δοξασίες και να προχωρήσει μέσα από την παρατήρηση και την εμπειρία στην Ιατρική και στις άλλες επιστήμες. Μια λαμπρή εξαίρεση των παραπάνω ήταν η μάγισσα Κίρκη. Μπορεί οι αρχαίοι Έλληνες να σνόμπαραν τους μάγους, αλλά η έλλειψη γνώσεων πολλές φορές τους οδηγούσε στη σπηλιά του μάγου.
Η Κίρκη, η πιο διάσημη Ελληνίδα μάγισσα, είχε θεϊκή καταγωγή, μιας και ήταν κόρη του Ήλιου και της Πέρσας, ενώ αδέρφια της ήταν ο βασιλιάς της μυθικής Κολχίδας, Αιήτης, ο βασιλιάς Πέρσης και η Πασιφάη, η μάνα του Μινώταυρου. Το ενδιαφέρον στην όλη ιστορία είναι ότι η Κίρκη είχε φτωχό ρεπερτόριο από μάγια και το πιο εντυπωσιακό της εφφέ ήταν να μεταμορφώνει, όποιον την πρόσβαλε ή απειλούσε, σε ζώο. Ο Ερμής, για να προφυλάξει τον Οδυσσέα από τη γουρουνοποίησή του (όπως έπαθαν οι υπόλοιποι σύντροφοί του) του έδωσε... σκόρδα!
Κι εδώ ξεκινάει να αποκτά ζουμί η υπόθεση. Γιατί; Εκτός του ότι η παράδοση θέλει το σκόρδο να ξορκίζει το Σατανά, και το κακό εν γένει, το σκόρδο είναι το πλέον αντιοξειδωτικό σκεύασμα ακόμα και σήμερα. Τι σημαίνει αυτό; Το σκόρδο έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση σε βιταμίνη Ε, την κατ' εξοχήν αντιοξειδωτική ουσία - μακράν πιο ισχυρή από τη βιταμίνη C - που ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, την άμυνα του οργανισμού μας! Κάτι ήξεραν οι πρόγονοί μας λοιπόν...
Ιατρική
Η Ιατρική είναι μια επιστήμη που εξελίχθηκε μαζί με την κοινωνία. Ξεκίνησε ως «μαγεία», αλλά ουσιαστικά εφάρμοζε στην πράξη τις διάφορες πρακτικές που δοκιμάστηκαν ανά τους αιώνες και φάνηκε πως μπορούσαν να είχαν μια ευεργετική επίδραση στην υγεία. Το κινίνο δε φτιάχτηκε μέσα σε κανένα εργαστήριο. Ούτε η κρανιοανάτρηση ή η λοβοτομή είναι πρόσφατες ανακαλύψεις (οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τις έκαναν με τη σέσουλα). Οπότε γίνεται φανερό ότι η Ιατρική γεννήθηκε μέσα στις κοινωνίες από παρατηρήσεις που γίνονταν. Όταν κάτι φαινόταν να κάνει καλό, το κρατούσαν. Ό,τι δεν έκανε καλό, αντίθετα, το απαγόρευαν. Όλα αυτά, λοιπόν, μας πέρασαν σαν γνώσεις και έμειναν, χωρίς να υπάρχει κάποια επιστημονική βάση από πίσω.
Τι γίνεται, όμως, με τις περιπτώσεις που η λαϊκή σοφία έκανε λάθος;
Κάποια πράγματα αποτυπώθηκαν σε εμάς, στα χρόνια που πέρασαν, λάθος και έτσι τα διαχειριζόμαστε.
Αλλάζουμε την ονομασία μερών του σώματος, μυθοποιούμε κάποια σκευάσματα, ως έχοντα ιατρικές ιδιότητες, ή θεωρούμε δεδομένα κάποια θεραπευτικά αποτελέσματα χωρίς να υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για αυτά. Έτσι κολλάει το μυαλό μας και λέμε πολλές φορές ασυναρτησίες.
Ας δούμε μερικές τέτοιες περιπτώσεις, ξεκινώντας από τις πιο χαρακτηριστικές.
► Χέρι λέγεται μόνο το άκρο αυτού που αποκαλείς χέρι. Από τον ώμο μέχρι τον αγκώνα λέγεται βραχίονας και από τον αγκώνα ως τον καρπό λέγεται αντιβράχιο ή πήχυς. Χέρι είναι ό,τι περισσεύει από τον καρπό και κάτω (δάχτυλα, παλάμη, ραχιαία επιφάνεια χεριού).
Αντίστοιχα, πόδι είναι μόνο το τελευταίο κομμάτι αυτουνού που ονομάζεις πόδι. Από τη λεκάνη (ισχίο) ως το γόνατο λέγεται μηρός και κνήμη από εκεί και κάτω, μέχρι το πόδι.
► Αστράγαλος λέγεται το κόκαλο που βρίσκεται στην εσωτερική επιφάνεια της περιοχής που ονομάζεις αστράγαλο. Η περιοχή κανονικά ονομάζεται ποδοκνημική και η έξω πλευρά λέγεται έξω σφυρό. Γι' αυτό πρόσεχε όταν λες ότι χτύπησες στον αστράγαλο.
► Δε μπορεί κάποιος να σε απειλεί ότι θα σου κόψει την καρωτίδα. Οι καρωτίδες είναι 6. Τρεις από κάθε πλευρά, η κοινή που γίνεται έξω και έσω. Αυτή που κόβουν στις ταινίες είναι η ΕΞΩ καρωτίδα. Για να κόψεις όλη την καρωτίδα, θα πρέπει να αποκεφαλίσεις τον άλλον.
► Δε δουλεύει μόνο το ένα σου εγκεφαλικό ημισφαίριο. Αν είσαι δεξιόχειρας, δε δουλεύει μόνο το αριστερό σου ημισφαίριο, αλλά και τα δύο. Επίσης, ο μύθος ότι χρησιμοποιούμε το μυαλό μας κατά 10% δεν έχει αποδειχτεί ποτέ.
► H Coca-Cola δε βοηθάει το στομάχι. Τα αναψυκτικά με λίγο ανθρακικό φαίνεται πως μπορούν να βοηθήσουν το στομάχι και το έντερο να ηρεμήσουν (σε εμετούς ή διάρροια), αλλά η κόλα δεν είναι το ενδεδειγμένο προϊόν. Αν θες κάτι που βοηθάει- πέρα από φάρμακο- πάρε λίγο τζίντζερ.
► Η οδοντόπαστα δε βοηθάει στο έγκαυμα. Η πάστα μπορεί να έχει ασβέστιο, αλλά είναι αφελές να πιστεύεις ότι μπαίνει από την πάστα μέσα σου. Το να καλύπτεις την καμένη περιοχή, δεν τη βοηθά να επουλωθεί. Προτίμησε να βάλεις το κάψιμο κάτω από χλιαρό νερό, μέχρι να περάσει ο πολύς ο πόνος. Αυτό μόνο.
► Τα ωάρια δεν είναι άπειρα. Με την έναρξη της εφηβείας υπάρχουν περίπου 300.000 - 400.000 αρχέγονα ωοθυλάκια ικανά να προχωρήσουν σε ωοθυλακιορρηξία. Τελικά, μόνο τα 300 με 400 αναμένεται να ωριμάσουν πλήρως, πράγμα που σημαίνει ότι μια γυναίκα μπορεί να έχει περίοδο περίπου για 30 χρόνια.
► Το κοτόπουλο δε μεγαλώνει το στήθος. Πρόκειται για αστικό μύθο, προκειμένου να πειστεί η μέση νοικονυρά να μαγειρεύει κότα και όχι κόκκινο κρέας. Νομίζω πως όλες και όλοι το πιστεύουν ακόμη. Μέχρι και στο στρατό το κοτόπουλο με ρύζι το αποκαλούν «π…τη Κινέζο», ενώ το κοτόπουλο με πατάτες «π…τη γύφτο».
► Ο Αυνανισμός δεν προκαλεί τύφλωση. Αυτή είναι μια ανακάλυψη της ορθόδοξης εκκλησίας, για να αποτρέπει τα πιστά της παλικάρια από το να τη βρίσκουν μόνα τους.
► Ο χαμηλός φωτισμός δεν προκαλεί μυωπία. Μην ακούς ό,τι και να λένε. Το να διαβάζεις σε χαμηλό φωτισμό δεν έχει μόνιμα αποτελέσματα στην όρασή σου, παρά παροδικά. Η μυωπία έρχεται με συνεχή καταπόνηση των ματιών και κούραση (υπολογιστής, αϋπνία, συνεχής εστίαση σε ένα σημείο), όχι με το χαμηλό φως.
► Το να κουρεύεσαι κοντά ή να ξυρίζεσαι δεν κάνει τις τρίχες σου ούτε πυκνότερες, ούτε δυνατότερες, ούτε πιο άγριες, ούτε πιο σκουρόχρωμες. Αυτό είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ήδη από το 1928, αλλά κανείς μας δε λέει να το πιστέψει. Ακόμα και οι κομμωτές πιστεύουν ότι το κοντό μαλλί μπορεί να δυναμώσει τα μαλλιά σου. Μπαρούφες.
► Δε χρειάζεται να πίνεις 8 ποτήρια νερό τη μέρα. Αυτό με τα 2 λίτρα τη μέρα ή ακόμα και τα 6 ποτήρια είναι υπερβολή. Σαν ποσότητα μπορεί να ισχύει το «6 ποτήρια νερό», αλλά με αυτό εννοούμε και τον καφέ σου, την πορτοκαλάδα σου, τη σαλάτα σου. Αν κάνεις δίαιτα, τότε αλλάζει το πράγμα και ίσως τα 8 ποτήρια να σε βοηθήσουν να μεταβολίσεις γρηγορότερα (αν βέβαια δε μασαμπουκώνεις ταυτόχρονα). Το ίδιο ισχύει και αν μένεις στη Σαχάρα ή στην Αθήνα (καλοκαίρι). Γενικώς, να ξέρεις ότι το παραπανίσιο νερό στον οργανισμό σου δε σε βοηθάει, γιατί σε πρήζει και αραιώνει τα συστατικά του αίματός σου.
► Τα ζεστά ροφήματα δεν κάνουν καλό στη φαρυγγίτιδα. Αυτό κυκλοφορεί πολύ σα γιατροσόφι, αν δεν πάρεις κατευθείαν αντιβίωση με το που νοιώσεις ένα γρατζούνισμα στο λαιμό σου. Και τα δύο concepts είναι εσφαλμένα. Οι φαρυγγίτιδες προκαλούνται κατά κόρον από ιούς (που δεν τους πιάνουν οι αντιβιώσεις) και έχουν σα βάση τους την κούραση και τις πεσμένες άμυνες (γι' αυτό το τσιγάρο που κάπνιζες χρόνια αρχίζει να σε ενοχλεί ξαφνικά, όταν παθαίνεις φαρυγγίτιδα). Το ζεστό δεν είναι λύση, γιατί ουσιαστικά προσφέρεις στα μικρόβια θερμοκρασία περιβάλλοντος που τα ευνοεί να πολλαπλασιαστούν. Αυτό που θέλουμε είναι να ενυδατωθεί η περιοχή, να ξεπλυθούν και τα νεκρά / ασθενικά κύτταρα από το λαιμό, αλλά και να σταματήσει γρήγορα η ανάπτυξη των μικροβίων. Άρα, ναι μεν θα πιούμε περισσότερα υγρά, αλλά θα φροντίσουμε να είναι χλιαρά και πάνω από όλα θα πρέπει να ξεκουραστούμε και να κόψουμε για λίγο το κάπνισμα.
► Σε τσίμπημα φιδιού ούτε κόβεις την περιοχή, ούτε ρουφάς το αίμα. Μέγιστη χαζομάρα, καθώς μπαίνουμε στο τριπάκι να πάθουμε κάτι κι εμείς οι ίδιοι. Το ορθό είναι να δέσουμε (όχι πολύ σφιχτά) κεντρικότερα (ανάμεσα στην πληγή και το σώμα ) του σημείου που δαγκώθηκε.. Μπορούμε επίσης να πιέσουμε στο σημείο του δαγκώματος και να βγει ίσως λίγο από το δηλητήριο. Τα υπόλοιπα θα τα κάνουν στο νοσοκομείο. Άλλωστε, σήμερα τα φίδια που μπορούν να σκοτώσουν μέσα σε 1-2 ώρες έχουν εξαφανιστεί από την πανίδα του κόσμου. Ας κάνουμε λίγη υπομονή μέχρι το νοσοκομείο και ας αφήσουμε τους ηρωισμούς.
► Δεν παχαίνεις από το άγχος. Θα πρέπει να ράψεις το στόμα σου. Τέτοιες δικαιολογίες είναι οικτρές. Το να είσαι αγχώδης τύπος σε κάνει να τρως βιαστικά και ό,τι βρεθεί μπορστά σου. Δε σημαίνει, όμως, πως το άγχος καθ’ εαυτό είναι που σε παχαίνει. Απλά σκέψου να μην τρως σαβούρες και άσε τις δικαιολογίες.
► Ο καφές δεν είναι κακός για την καρδιά σου. Το αντίθετο. Τελευταίες έρευνες έδειξαν πως κατανάλωση μέχρι και 4 φλιτζανιών καφέ τη μέρα σου μειώνουν θεαματικά (>50%) τον κίνδυνο για εγκεφαλικό. Γενικά, τον τελευταίο καιρό ο καφές ανεβαίνει πολύ στην υπόληψη των επιστημόνων και δε συστήνεται μόνο σε αυτούς που έχουν πίεση, που δεν κοντρολάρεται από τη φαρμακευτική αγωγή που ήδη παίρνουν.
► Το αλκοόλ δε σε ζεσταίνει. Η βλακεία του μύθου αυτού δεν περιγράφεται. Είναι δυνατόν το αλκοόλ να σε ζεσταίνει; Το ότι σου καίει το λαιμό και σε κάνει να νοιώθεις πιο ζεστός, δε σημαίνει ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι γίνεται περιφερική αγγειοδιαστολή με το οινόπνευμα. Για να στο κάνω λιανά, διευρύνονται οι φλέβες που βρίσκονται κάτω από το δέρμα σου και η στάση του αίματός σου εκεί σε ζεσταίνει. Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Ότι στο υπόλοιπο σώμα (στα όργανά σου, πιο βαθιά) η θερμοκρασία πέφτει. Με λίγα λόγια είναι σα να βοηθάς το ζεστό σου αίμα να παγώσει ακόμα πιο γρήγορα. Χώρια του ότι το αλκοόλ απαιτεί ενέργεια, για να μεταβολιστεί, και προκαλεί και αφυδάτωση, οπότε υποβάλλεις τον οργανισμό σου σε διπλό μαρτύριο. Και του κατεβάζεις τη θερμοκρασία, αλλά και τον βάζεις να δουλέψει εντονότερα, για να κάψει το αλκοόλ. Και στις δυο περιπτώσεις, για να σιάξεις, χρειάζεσαι ενέργεια, εξαντλώντας έτσι γρηγορότερα τον εαυτό σου!
► Δεν υπάρχει θεραπεία για το hangover (το σύνδρομο της επόμενης ημέρας). Μπορεί να μη θεραπεύεται, παρά μόνο από τον καλύτερο γιατρό (το χρόνο), αλλά μπορείς να ακολουθήσεις τον αλγόριθμο ΜΕ ΛΕ–ΝΕ ΣΟ-ΦΑ, για να αναρρώσεις γρηγορότερα. Τα αρχικά αυτά σημαίνουν: μέλι - λεμόνι - νερό (μπόλικο) - σοκολάτα - φαγητό (γενικά).
Για την αντιγραφή
Μάρκος Νικητάκης 26/1/2010
Κάποια κομμάτια είναι πιστά αντίγραφα, κάποια άλλα έχουν παρεμβάσεις (λεκτικές δεδομένου ότι ο γιατρός είναι, διακιολογημένα, «αθυρόστομος») και κάποια είναι «κοπτοραπτική». Σε κάθε περίπτωση, δεν είμαι σε θέση να αποδείξω την αλήθεια τους γι’ αυτό, πριν τα υιοθετήσετε «πίστευε και ερεύνα». Ρωτήστε το γιατρό σας πάει να πει…
Μαγεία
Η ιστορία μας είναι γεμάτη με μύθους και από αυτήν δε θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να έλειπαν οι μάγισσες. Ως γνωστόν γιατροί στην αρχαιότητα ήταν οι «μάγοι» ή έτσι αποκαλούσαν τους πρακτικούς θεραπευτές. Στον ελλαδικό χώρο, ωστόσο, το στοιχείο αυτό δεν ήταν ιδιαιτέρως έντονο. Η προσπάθεια κατανόησης της φύσης (μας) ήταν αυτή που έκανε τον πολιτισμό μας να ξεπεράσει τις δοξασίες και να προχωρήσει μέσα από την παρατήρηση και την εμπειρία στην Ιατρική και στις άλλες επιστήμες. Μια λαμπρή εξαίρεση των παραπάνω ήταν η μάγισσα Κίρκη. Μπορεί οι αρχαίοι Έλληνες να σνόμπαραν τους μάγους, αλλά η έλλειψη γνώσεων πολλές φορές τους οδηγούσε στη σπηλιά του μάγου.
Η Κίρκη, η πιο διάσημη Ελληνίδα μάγισσα, είχε θεϊκή καταγωγή, μιας και ήταν κόρη του Ήλιου και της Πέρσας, ενώ αδέρφια της ήταν ο βασιλιάς της μυθικής Κολχίδας, Αιήτης, ο βασιλιάς Πέρσης και η Πασιφάη, η μάνα του Μινώταυρου. Το ενδιαφέρον στην όλη ιστορία είναι ότι η Κίρκη είχε φτωχό ρεπερτόριο από μάγια και το πιο εντυπωσιακό της εφφέ ήταν να μεταμορφώνει, όποιον την πρόσβαλε ή απειλούσε, σε ζώο. Ο Ερμής, για να προφυλάξει τον Οδυσσέα από τη γουρουνοποίησή του (όπως έπαθαν οι υπόλοιποι σύντροφοί του) του έδωσε... σκόρδα!
Κι εδώ ξεκινάει να αποκτά ζουμί η υπόθεση. Γιατί; Εκτός του ότι η παράδοση θέλει το σκόρδο να ξορκίζει το Σατανά, και το κακό εν γένει, το σκόρδο είναι το πλέον αντιοξειδωτικό σκεύασμα ακόμα και σήμερα. Τι σημαίνει αυτό; Το σκόρδο έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση σε βιταμίνη Ε, την κατ' εξοχήν αντιοξειδωτική ουσία - μακράν πιο ισχυρή από τη βιταμίνη C - που ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, την άμυνα του οργανισμού μας! Κάτι ήξεραν οι πρόγονοί μας λοιπόν...
Ιατρική
Η Ιατρική είναι μια επιστήμη που εξελίχθηκε μαζί με την κοινωνία. Ξεκίνησε ως «μαγεία», αλλά ουσιαστικά εφάρμοζε στην πράξη τις διάφορες πρακτικές που δοκιμάστηκαν ανά τους αιώνες και φάνηκε πως μπορούσαν να είχαν μια ευεργετική επίδραση στην υγεία. Το κινίνο δε φτιάχτηκε μέσα σε κανένα εργαστήριο. Ούτε η κρανιοανάτρηση ή η λοβοτομή είναι πρόσφατες ανακαλύψεις (οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τις έκαναν με τη σέσουλα). Οπότε γίνεται φανερό ότι η Ιατρική γεννήθηκε μέσα στις κοινωνίες από παρατηρήσεις που γίνονταν. Όταν κάτι φαινόταν να κάνει καλό, το κρατούσαν. Ό,τι δεν έκανε καλό, αντίθετα, το απαγόρευαν. Όλα αυτά, λοιπόν, μας πέρασαν σαν γνώσεις και έμειναν, χωρίς να υπάρχει κάποια επιστημονική βάση από πίσω.
Τι γίνεται, όμως, με τις περιπτώσεις που η λαϊκή σοφία έκανε λάθος;
Κάποια πράγματα αποτυπώθηκαν σε εμάς, στα χρόνια που πέρασαν, λάθος και έτσι τα διαχειριζόμαστε.
Αλλάζουμε την ονομασία μερών του σώματος, μυθοποιούμε κάποια σκευάσματα, ως έχοντα ιατρικές ιδιότητες, ή θεωρούμε δεδομένα κάποια θεραπευτικά αποτελέσματα χωρίς να υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για αυτά. Έτσι κολλάει το μυαλό μας και λέμε πολλές φορές ασυναρτησίες.
Ας δούμε μερικές τέτοιες περιπτώσεις, ξεκινώντας από τις πιο χαρακτηριστικές.
► Χέρι λέγεται μόνο το άκρο αυτού που αποκαλείς χέρι. Από τον ώμο μέχρι τον αγκώνα λέγεται βραχίονας και από τον αγκώνα ως τον καρπό λέγεται αντιβράχιο ή πήχυς. Χέρι είναι ό,τι περισσεύει από τον καρπό και κάτω (δάχτυλα, παλάμη, ραχιαία επιφάνεια χεριού).
Αντίστοιχα, πόδι είναι μόνο το τελευταίο κομμάτι αυτουνού που ονομάζεις πόδι. Από τη λεκάνη (ισχίο) ως το γόνατο λέγεται μηρός και κνήμη από εκεί και κάτω, μέχρι το πόδι.
► Αστράγαλος λέγεται το κόκαλο που βρίσκεται στην εσωτερική επιφάνεια της περιοχής που ονομάζεις αστράγαλο. Η περιοχή κανονικά ονομάζεται ποδοκνημική και η έξω πλευρά λέγεται έξω σφυρό. Γι' αυτό πρόσεχε όταν λες ότι χτύπησες στον αστράγαλο.
► Δε μπορεί κάποιος να σε απειλεί ότι θα σου κόψει την καρωτίδα. Οι καρωτίδες είναι 6. Τρεις από κάθε πλευρά, η κοινή που γίνεται έξω και έσω. Αυτή που κόβουν στις ταινίες είναι η ΕΞΩ καρωτίδα. Για να κόψεις όλη την καρωτίδα, θα πρέπει να αποκεφαλίσεις τον άλλον.
► Δε δουλεύει μόνο το ένα σου εγκεφαλικό ημισφαίριο. Αν είσαι δεξιόχειρας, δε δουλεύει μόνο το αριστερό σου ημισφαίριο, αλλά και τα δύο. Επίσης, ο μύθος ότι χρησιμοποιούμε το μυαλό μας κατά 10% δεν έχει αποδειχτεί ποτέ.
► H Coca-Cola δε βοηθάει το στομάχι. Τα αναψυκτικά με λίγο ανθρακικό φαίνεται πως μπορούν να βοηθήσουν το στομάχι και το έντερο να ηρεμήσουν (σε εμετούς ή διάρροια), αλλά η κόλα δεν είναι το ενδεδειγμένο προϊόν. Αν θες κάτι που βοηθάει- πέρα από φάρμακο- πάρε λίγο τζίντζερ.
► Η οδοντόπαστα δε βοηθάει στο έγκαυμα. Η πάστα μπορεί να έχει ασβέστιο, αλλά είναι αφελές να πιστεύεις ότι μπαίνει από την πάστα μέσα σου. Το να καλύπτεις την καμένη περιοχή, δεν τη βοηθά να επουλωθεί. Προτίμησε να βάλεις το κάψιμο κάτω από χλιαρό νερό, μέχρι να περάσει ο πολύς ο πόνος. Αυτό μόνο.
► Τα ωάρια δεν είναι άπειρα. Με την έναρξη της εφηβείας υπάρχουν περίπου 300.000 - 400.000 αρχέγονα ωοθυλάκια ικανά να προχωρήσουν σε ωοθυλακιορρηξία. Τελικά, μόνο τα 300 με 400 αναμένεται να ωριμάσουν πλήρως, πράγμα που σημαίνει ότι μια γυναίκα μπορεί να έχει περίοδο περίπου για 30 χρόνια.
► Το κοτόπουλο δε μεγαλώνει το στήθος. Πρόκειται για αστικό μύθο, προκειμένου να πειστεί η μέση νοικονυρά να μαγειρεύει κότα και όχι κόκκινο κρέας. Νομίζω πως όλες και όλοι το πιστεύουν ακόμη. Μέχρι και στο στρατό το κοτόπουλο με ρύζι το αποκαλούν «π…τη Κινέζο», ενώ το κοτόπουλο με πατάτες «π…τη γύφτο».
► Ο Αυνανισμός δεν προκαλεί τύφλωση. Αυτή είναι μια ανακάλυψη της ορθόδοξης εκκλησίας, για να αποτρέπει τα πιστά της παλικάρια από το να τη βρίσκουν μόνα τους.
► Ο χαμηλός φωτισμός δεν προκαλεί μυωπία. Μην ακούς ό,τι και να λένε. Το να διαβάζεις σε χαμηλό φωτισμό δεν έχει μόνιμα αποτελέσματα στην όρασή σου, παρά παροδικά. Η μυωπία έρχεται με συνεχή καταπόνηση των ματιών και κούραση (υπολογιστής, αϋπνία, συνεχής εστίαση σε ένα σημείο), όχι με το χαμηλό φως.
► Το να κουρεύεσαι κοντά ή να ξυρίζεσαι δεν κάνει τις τρίχες σου ούτε πυκνότερες, ούτε δυνατότερες, ούτε πιο άγριες, ούτε πιο σκουρόχρωμες. Αυτό είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ήδη από το 1928, αλλά κανείς μας δε λέει να το πιστέψει. Ακόμα και οι κομμωτές πιστεύουν ότι το κοντό μαλλί μπορεί να δυναμώσει τα μαλλιά σου. Μπαρούφες.
► Δε χρειάζεται να πίνεις 8 ποτήρια νερό τη μέρα. Αυτό με τα 2 λίτρα τη μέρα ή ακόμα και τα 6 ποτήρια είναι υπερβολή. Σαν ποσότητα μπορεί να ισχύει το «6 ποτήρια νερό», αλλά με αυτό εννοούμε και τον καφέ σου, την πορτοκαλάδα σου, τη σαλάτα σου. Αν κάνεις δίαιτα, τότε αλλάζει το πράγμα και ίσως τα 8 ποτήρια να σε βοηθήσουν να μεταβολίσεις γρηγορότερα (αν βέβαια δε μασαμπουκώνεις ταυτόχρονα). Το ίδιο ισχύει και αν μένεις στη Σαχάρα ή στην Αθήνα (καλοκαίρι). Γενικώς, να ξέρεις ότι το παραπανίσιο νερό στον οργανισμό σου δε σε βοηθάει, γιατί σε πρήζει και αραιώνει τα συστατικά του αίματός σου.
► Τα ζεστά ροφήματα δεν κάνουν καλό στη φαρυγγίτιδα. Αυτό κυκλοφορεί πολύ σα γιατροσόφι, αν δεν πάρεις κατευθείαν αντιβίωση με το που νοιώσεις ένα γρατζούνισμα στο λαιμό σου. Και τα δύο concepts είναι εσφαλμένα. Οι φαρυγγίτιδες προκαλούνται κατά κόρον από ιούς (που δεν τους πιάνουν οι αντιβιώσεις) και έχουν σα βάση τους την κούραση και τις πεσμένες άμυνες (γι' αυτό το τσιγάρο που κάπνιζες χρόνια αρχίζει να σε ενοχλεί ξαφνικά, όταν παθαίνεις φαρυγγίτιδα). Το ζεστό δεν είναι λύση, γιατί ουσιαστικά προσφέρεις στα μικρόβια θερμοκρασία περιβάλλοντος που τα ευνοεί να πολλαπλασιαστούν. Αυτό που θέλουμε είναι να ενυδατωθεί η περιοχή, να ξεπλυθούν και τα νεκρά / ασθενικά κύτταρα από το λαιμό, αλλά και να σταματήσει γρήγορα η ανάπτυξη των μικροβίων. Άρα, ναι μεν θα πιούμε περισσότερα υγρά, αλλά θα φροντίσουμε να είναι χλιαρά και πάνω από όλα θα πρέπει να ξεκουραστούμε και να κόψουμε για λίγο το κάπνισμα.
► Σε τσίμπημα φιδιού ούτε κόβεις την περιοχή, ούτε ρουφάς το αίμα. Μέγιστη χαζομάρα, καθώς μπαίνουμε στο τριπάκι να πάθουμε κάτι κι εμείς οι ίδιοι. Το ορθό είναι να δέσουμε (όχι πολύ σφιχτά) κεντρικότερα (ανάμεσα στην πληγή και το σώμα ) του σημείου που δαγκώθηκε.. Μπορούμε επίσης να πιέσουμε στο σημείο του δαγκώματος και να βγει ίσως λίγο από το δηλητήριο. Τα υπόλοιπα θα τα κάνουν στο νοσοκομείο. Άλλωστε, σήμερα τα φίδια που μπορούν να σκοτώσουν μέσα σε 1-2 ώρες έχουν εξαφανιστεί από την πανίδα του κόσμου. Ας κάνουμε λίγη υπομονή μέχρι το νοσοκομείο και ας αφήσουμε τους ηρωισμούς.
► Δεν παχαίνεις από το άγχος. Θα πρέπει να ράψεις το στόμα σου. Τέτοιες δικαιολογίες είναι οικτρές. Το να είσαι αγχώδης τύπος σε κάνει να τρως βιαστικά και ό,τι βρεθεί μπορστά σου. Δε σημαίνει, όμως, πως το άγχος καθ’ εαυτό είναι που σε παχαίνει. Απλά σκέψου να μην τρως σαβούρες και άσε τις δικαιολογίες.
► Ο καφές δεν είναι κακός για την καρδιά σου. Το αντίθετο. Τελευταίες έρευνες έδειξαν πως κατανάλωση μέχρι και 4 φλιτζανιών καφέ τη μέρα σου μειώνουν θεαματικά (>50%) τον κίνδυνο για εγκεφαλικό. Γενικά, τον τελευταίο καιρό ο καφές ανεβαίνει πολύ στην υπόληψη των επιστημόνων και δε συστήνεται μόνο σε αυτούς που έχουν πίεση, που δεν κοντρολάρεται από τη φαρμακευτική αγωγή που ήδη παίρνουν.
► Το αλκοόλ δε σε ζεσταίνει. Η βλακεία του μύθου αυτού δεν περιγράφεται. Είναι δυνατόν το αλκοόλ να σε ζεσταίνει; Το ότι σου καίει το λαιμό και σε κάνει να νοιώθεις πιο ζεστός, δε σημαίνει ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι γίνεται περιφερική αγγειοδιαστολή με το οινόπνευμα. Για να στο κάνω λιανά, διευρύνονται οι φλέβες που βρίσκονται κάτω από το δέρμα σου και η στάση του αίματός σου εκεί σε ζεσταίνει. Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Ότι στο υπόλοιπο σώμα (στα όργανά σου, πιο βαθιά) η θερμοκρασία πέφτει. Με λίγα λόγια είναι σα να βοηθάς το ζεστό σου αίμα να παγώσει ακόμα πιο γρήγορα. Χώρια του ότι το αλκοόλ απαιτεί ενέργεια, για να μεταβολιστεί, και προκαλεί και αφυδάτωση, οπότε υποβάλλεις τον οργανισμό σου σε διπλό μαρτύριο. Και του κατεβάζεις τη θερμοκρασία, αλλά και τον βάζεις να δουλέψει εντονότερα, για να κάψει το αλκοόλ. Και στις δυο περιπτώσεις, για να σιάξεις, χρειάζεσαι ενέργεια, εξαντλώντας έτσι γρηγορότερα τον εαυτό σου!
► Δεν υπάρχει θεραπεία για το hangover (το σύνδρομο της επόμενης ημέρας). Μπορεί να μη θεραπεύεται, παρά μόνο από τον καλύτερο γιατρό (το χρόνο), αλλά μπορείς να ακολουθήσεις τον αλγόριθμο ΜΕ ΛΕ–ΝΕ ΣΟ-ΦΑ, για να αναρρώσεις γρηγορότερα. Τα αρχικά αυτά σημαίνουν: μέλι - λεμόνι - νερό (μπόλικο) - σοκολάτα - φαγητό (γενικά).
Για την αντιγραφή
Μάρκος Νικητάκης 26/1/2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)